Het is wel raak dit jaar met het warme weer in Spanje. Natuurlijk weet je dat het warmer is dan in Nederland, maar dat er in mei al een hittegolf was is wel vroeg en ook ongewoon. De tweede was begin juli en het hoogseizoen moest toen nog beginnen, dat gaat wat beloven vrees ik. Omdat ons zwembad vrij diep is is het ook wat kouder, dat is heerlijk voor een sprong om af te koelen en het is ook een must om te hebben in het zuiden van Spanje.

We hebben het 10 jaar zonder airco gedaan maar nu toch maar besloten om er 1 aan te schaffen voor de warmste kamer boven. Beneden zijn de temperaturen goed te doen en boven aan de andere kant van het huis is het dak beter geïsoleerd en daardoor ook koeler.

We hopen echter wel dat de gasten er goed mee omgaan en alleen aan zetten als een ventilator niet helpt om af te koelen en natuurlijk alleen aan doen als ze zelf in de kamer zijn. Het gas is in Nederland duur, in Spanje rijzen de prijzen de pan uit voor de elektra.

Ik merk aan mezelf dat zodra de temperaturen boven de 30 graden worden ik het al snel te warm vind en dan tussen de middag soms gewoon binnen ga zitten. Lekker lunchen in de koelte of misschien wel stiekem een siësta ga houden. Daarom is voor mij de beste tijd om hier te zijn in het voor en najaar. Daarom verhuren we ons huis ook alleen maar in de maanden juli en augustus en de rest van het jaar is het voor ons en de familie.

Ooit hadden we een mooie palmboom in onze tuin en toen kwam de rode palmkever en die verwoeste de boom van binnenuit. Zo ontzettend zonde, de helft van de dorre boom kregen we wel weg maar de onderkant stond nog zo stevig in de grond dat we deze niet zomaar konden verwijderen, toen bedacht ik me we gaan de boom gewoon een andere functie geven, niet die van boom maar die van een bloempot. Ik bedekte de bovenkant met aarde en deed er wat stekjes van klimplanten in. Ik vind het helemaal leuk maar nu duimen dat het ook goed blijft gaan.

Alles wat ik in mijn hoofd had om te doen voor deze vakantie is eigenlijk wel gerealiseerd dus het lijstje voor deze vakantie kan afgevinkt.

Het dartboard hangt mooi op een board op de muur, tegenover de tafeltennistafel dus alles ook helemaal klaar voor de sportieve families.

De jeu de boules baan is ook helemaal onkruid vrij en weer klaar voor gebruik. Het lijkt me mooi als ik aan de zijkant, daar waar wat hoogte verschil is ook nog wat klimmers kan laten groeien maar ik vrees dat dat pas gebeurd als ik hier een paar maanden achter elkaar kan blijven want dat vergt zorg.

Zoiets zou best wel eens een keer te realiseren zijn, ik zou dan bv vanuit Spanje een tijdje kunnen thuis werken. Bij mijn werk bestaat er trouwens ook nog een fanatische regeling, ik mag namelijk 1x per 5 jaar verlof opnemen voor 13 weken en dan krijg ik toch nog 40% van mijn salaris. Maarja ik heb hier ook nog een klein lief schattig meisje rondlopen waar ik 2x per week oppas, dus op het moment kan dat niet. Maar over 3 jaar ofzo moet ik dat toch maar een keertje gaan plannen.

Ongeveer 10 minuten bij ons huis vandaan in Archidona zit een grote supermarkt de Mercadona een soort AH+, daar kun je echt alles kopen. De prijzen zijn wat lager dan in een Nederlandse supermarkt. Je kunt daar ook make-up, zalfjes, shampoos en haarverf kopen voor zoveel minder dat je je afvraagt hoe dat kan dat er zo’n groot prijsverschil is. Ik sla daarom altijd van alles in en wat ik mee kan nemen in mijn handkoffertje gaat mee. In het kleine stadje zit ook een Chino en daar vind je allerlei prullen, zoveel dat je van gekkigheid niet weet waar je allemaal naar moet kijken, je komt nooit met niets naar buiten lopen. Lesley vind het vreselijk maar ik kan mijn lol daar niet op.

Ondanks dat we veel uiteten gaan als we hier zijn, ontbijten en lunchen we natuurlijk wel vaak thuis, maar heel soms rijden we na het boodschappen doen door naar Manolo om daar een menu del dia te eten zodat we s’avonds thuis kunnen blijven en dan alleen een klein hapje hoeven te eten. Ja in Spanje kan dat nog dat je voor rond de 10 euro een heerlijk driegangen menuutje kan krijgen en dat is ook nog eens incl drankje. Niet te geloven toch.

De kleuren van de streek zijn bij ons toch wel terra, wit en blauw vind ik. De grond en stenen zijn terra, de huizen wit en de potjes en borden blauw. I love it. Ik wil dat blauw nog meer gaan doorvoeren bij ons. Ik heb al vele leuke verschillende potjes op de zwembad muur hangen, verder vind je vele losse potjes her en der staan en ik heb zelfs een speciaal hoekje gecreëerd waar de blauwe kleur ook de boventoon voert.

Maar ik vind het nog niet genoeg. Mijn volgende projectje voor de volgende vakantie wordt: de deuren en de kozijnen van de studio blauw te gaan maken. Dat lijkt me helemaal leuk. Alleen aan de buitenkant hoor, voor binnen heb ik tzt andere plannen.

Ik zit alleen nog even te twijfelen over welke kleur blauw ik erop ga smeren, genoeg keuze maar het wordt denk ik 1 van deze twee. Ik heb nog 2 maanden de tijd om erover na te denken, welke zal ik kiezen?

Toen we ruim 10 jaar geleden voor het eerst ons huis zagen op internet, viel het ons direct op dat er een groot bijgebouw schuin voor het huis lag.

Toen we het huis bezochten zagen we dat het het eerste gebouw is wat je ziet als je het terrein op komt rijden. Behoorlijk groot is het minimaal 15 meter.

Ooit was het een schuur voor de dieren dat was het toen het nog in handen was van Spaanse mensen, later toen een Engelsman het kocht heeft hij het omgebouwd tot een provisorische muziekstudio. Je ziet de structuur nog op de binnen muren, het is van dat geluidsabsorberende noppenschuim waar overheen gestukt is, het schuim dient vooral om de akoestiek te verbeteren en wordt veel in muziekruimtes gebruikt.

Er werden daar vroeger echte geluidsopnames gemaakt werd ons wel verteld maar deze vakantie toen we onze cd’s eens goed gingen doornemen zagen we bij het stapeltje, wat achtergelaten was door de vorige eigenaar Simon, een cd liggen die in onze studio is opgenomen hoe tof is dat.

Zie rechts in de hoek, de studio heette dus Lime Kiln Studios. Wat ook een soort kalkoven betekend in het Engels. La Calera zo heette het huis vroeger betekend ook kalkoven. (Wij hebben nu onze buitenplek ook zo genoemd omdat we dat heel toepasselijk vonden lees mijn blog van een paar dagen geleden.)

Simon speelt zelf niet mee in de band La Banda de los Ancient Britons maar het zijn zijn Engelse talige vrienden uit de buurt die erop staan. Ons huis heeft dus een echte muziek geschiedenis.

De muziek is trouwens niet om aan te horen maarja over smaak valt te twisten.

Wat vind ik zelf belangrijk als ik ergens op vakantie ben denk ik altijd en zo wil ik dat Hacienda La Suerte ook voelt voor iedereen die hier komt.

Ik vind het belangrijk dat je je op je gemak voelt, dat je je gelukkig voelt als je hier bent, dat je je kunt ontspannen, dat je geniet van hoe het eruit ziet, verzorgd, mooi maar ook authentiek, dat je helemaal kunt weg dromen en je je even in een andere wereld waant zodat je al je zorgen vergeet. Dat er veel natuurschoon om je heen is, je de geluiden van de natuur meekrijgt, dat het gemoedelijk voelt.

Heerlijk de hele dag buiten zijn, genieten van alle prachtige plekjes die er gecreëerd zijn, in de zon als je daar in wilt zitten, in de schaduw als je het te warm hebt, alles doen wat je maar wilt, niks hoeft alles mag.

Dat er in de keuken genoeg keuken gerei ligt zodat je niet mis grijpt als je een maaltijd zelf wilt koken. Dat als je toch besluit een keer uiteten te gaan de restaurantjes niet te duur zijn en dat je niet over de hoofden hoeft te lopen van de toeristen.

Dit alles vind ik allemaal hier, bij ons paradijs, jullie paradijs.

Voor vandaag is een goed boek, een lekkere gin tonic, een lekker Spaans muziekje, een hoed tegen de zon en een zwembad helemaal genoeg. Ik ben helemaal zen geworden.

Er was nog maar een klein kluslijstje overgebleven. We moesten de achterkant van de zwembad muur nog schilderen en de 2 zijkanten hebben ook een achterwand die nog gedaan moest worden. Dit was een klusje voor s’morgens vroeg om 7 uur, later is het niet meer te doen met die volle zon erop. Alles is nu weer helemaal voorzien van een nieuw verflaagje.

Ook hebben we een vervroegde druivenpluk gedaan. Helaas niet om onze eigen huiswijn te maken maar om weg te gooien. In totaal hebben we er zo’n 8 emmers vanaf kunnen halen.

Een druivenstruik is heerlijk om schaduw te creëren en het ziet er ook nog eens leuk uit. Maar als de druiven rijp worden en gaan vallen wordt het een zooitje op het terras, tevens trekt het diertjes aan die van de druiven komen snoepen.

Wij vinden dat niet erg maar de gasten willen graag op het platteland zitten maar eigenlijk willen ze geen last hebben van de dieren die daar leven. Ik denk altijd het is hun gebied en wij mensen zijn er af en toe te gast. Maar helaas denkt niet iedereen zo.

Waar ik enorm van kan genieten zijn de zwaluwtjes die je volop ziet bij de hacienda. Zo leuk om die kwetterende beestjes op de elektriciteit kabels en stangen te zien zitten en vrolijk te horen fluiten om ze daarna een duikvlucht te zien nemen in het zwembad.

Wat houd ik toch van het platteland met alles wat er bij hoort.

Nadat we Elvira afgezet hadden bij de luchthaven reden we door naar de bouwmarkt, er moesten nog wat zwembadspullen en een pot latex verf gekocht worden om de laatste stukjes helemaal wit te maken.

Nu we toch in Malaga zijn gaan we natuurlijk ook even het knusse centrum in, met al de leuke pleintjes, smalle straatjes en mooie kerkjes.

Door al die corona perikelen waren we er al een tijdje niet geweest, het is altijd leuk om de goedverzorgde straatjes door te lopen en te kijken of we nog veranderingen zien. Helaas zien we dat er een paar restaurantjes het niet gered hebben, altijd spijtig.

Het was wel leuk te zien dat onze straat artiest Keeltje zoals we hem genoemd hebben nog steeds actief staat te zingen aan de tafeltjes, trekkend aan zijn keel om meer vibratie te krijgen, na de serenade gaat hij met de pet rond, hij hoort bij het straatbeeld van Malaga voor ons.

Ik had gehoord dat je voor lekkere tapas bij Casa Lola moet zijn. Toen we via google maps gingen zoeken waar het restaurantje precies lag zagen we dat er meerdere filialen zijn, we besloten bij de eerste die we tegen kwamen maar gelijk op het terras te ploffen, we lusten inmiddels wel een drankje.

Terwijl ik mijn knappe man in zijn prachtige groene ogen keek zag ik behoorlijk wat vermoeidheid. Ja we hebben het best bont gemaakt de afgelopen dagen met ons harde werken, dit was een signaal, de laatste dagen moeten we het echt rustig aan gaan doen hoor om zo toch een beetje vakantiegevoel te hebben en wat te kunnen uitrusten.

De tapas die we besteld hadden waren prima, maar ik moet zeggen bij ons in de dorpjes Salinas en Iznajar zijn ze en lekkerder en veel goedkoper. Wij zijn verwent!

Toen we verder liepen zagen we om de hoek van deze Casa lola er nog 1 liggen, die gaan we de volgende keer bezoeken deze zag er namelijk nog leuker uit.

We liepen een Ale-Hop in, altijd leuk voor de prulletjes en daarna nog een rondje in de haven en toen reden we weer naar ons eigen paradijsje.

Ik zeg altijd de drukte kan je opzoeken maar de rust hebben we heerlijk bij ons eigen huis.