Mijn man heeft iets voor mij gedaan waaruit zijn echte liefde voor mij blijkt. Hij heeft zich over iets heen gezet waar hij zelf heel veel moeite altijd mee heeft gehad.

Hij heeft kaartjes gekocht voor een concert voor ons beide. Nou wat is daar nu zo speciaal aan zal je denken. Nou het was van een concert van de eerste man in mijn leven waar ik een enorme crush op had. Hij speelde in een bandje, toen ik hun muziek voor het eerst op de radio hoorde was ik direct verkocht en besloot ik naar een concert te gaan in 1982.

Toen ik in het kleine, nog helemaal niet drukke, zaaltje in Uitgeest de mannen het podium op zag komen was ik direct in trance. Ik had natuurlijk wel eens foto’s van de bandleden gezien, maar toen ik 1 van hun voor het eerst in het echt zag was ik direct betovert, ik had werkelijk nog nooit zo’n knappe man in mijn leven gezien. Vanaf dat moment wist ik ook dat ik op exotische mannen val.

Toen ik een maandje later hem face to face ontmoette, bleek er een bijzondere klik te zijn tussen ons. Ik heb hier thuis nog steeds de brieven liggen die hij me schreef. Heel apart hoor die speciale band die we hadden want ondertussen werd hij een popidool, hij was ook een stukje ouder dan ik dus dat het nooit iets echt serieus tussen ons zou worden wist ik direct. Maarja het was wel de eerste man in mijn leven waar ik mijn hart aan verloor.

Dat mijn man altijd jaloers was als ik hem, later ook toen wij al getrouwd waren, weer eens ontmoette, begreep ik eigenlijk nooit echt. Ik wisselde toch alleen met hem een paar woorden, van hoe gaat het met je en ben je gelukkig, meer niet. Slechts 1x hebben we tot s’avonds laat gewoon gezellig gekletst en herinneringen opgehaald en heeft hij me thuis gebracht. Mijn man die met onze zoon thuis zat vond dat vreselijk. Maar ik vond dat dat moest kunnen en had niks in de gaten, het was toch leuk om even gezellig te kletsen met iemand van vroeger.

Voor mij stond mijn liefde van de muziek ook los van de connectie die ik had met hem, dus ik vond dat ik gewoon naar de reünie concerten kon gaan, maar thuis werd dat anders gezien.

Ik zei ook tegen mijn man, de laatste crush is altijd de beste, die is de eerste voorbij gestreefd en met jou ben ik getrouwd.

Later ben ik mijn man beter gaan begrijpen en besloot ik me meer in hem te gaan verplaatsen.

Toen echter 1 van de bandleden pas was overleden en mijn man zag dat dat me raakte, vond hij dat zielig voor mij en streek zijn hand over zijn hart en had kaartjes gekocht voor ons voor een concert van zijn “concurrent”. Hij zei, straks gaat hij ook dood en dan heb je hem nooit meer gezien.

Ik vond dat heel lief van hem maar ook een beetje ongemakkelijk en ik twijfelde of ik wel moest gaan.

Maar mijn man stond erop, hij zei ik heb die kaartje niet voor niks gekocht en alhoewel hij daar ondertussen ook alweer een beetje spijt van had vond hij toch dat we het moesten doorzetten.

Voordat we naar het prachtige openlucht theater in Bloemendaal gingen, gingen we gezellig uit eten bij het Hemeltje. Een ongedwongen cafétje met lekkere biertjes en lekker eten, heerlijk zo saampjes.

Het concert was erg leuk, intiem onder de kap op het podium, een andere setting dan normaal. Er kwamen vele mooie liedjes voorbij en de gesproken stukjes tussen door zorgde ervoor dat ik direct weer merk hoe we soms het zelfde denken over dingen. De verharding van de maatschappij, dat mensen steeds maar meer en meer willen en de aandacht voor de natuur helemaal vergeten. Dat zijn zaken waar ik me ook enorm veel zorgen over kan maken. Waar zijn we met z’n allen nu toch mee bezig?

Na afloop stonden er allemaal vuurkorven op het pleintje en konden we gezellig nog een drankje drinken. Het concert was best druk bezocht, ik denk dat er zo’n 400 mensen onder de kap kunnen maar de meeste gingen na afloop direct weg en een klein groepje bleef. Wij deden ook nog een drankje. Toen ik naar het toilet was heeft mijn man zijn stoute schoenen aangetrokken en is hem een hand gaan geven en heeft kort met hem gesproken. Ik wist van niks. Toen ik later ook voor hem stond herkende hij me direct en noemde mijn naam gelijk. Ik had hem zeker 15 jaar niet gezien en inmiddels ben ik ook 15 kilo zwaarder en een stuk meer rimpeltjes, maar hij zei lief glimlachend dat ik helemaal niks veranderd was.

Hij vond zichzelf wel veranderd, vind je zei ik, maar dacht ja je bent ouder maar je hebt nog steeds van die ondeugende sprankelende oogjes en ziet er nog steeds ontzettend goed uit. Het voelde goed om hem nog even te zien en nog even met hem te kletsen en te omhelzen, zo zie je ook al ben je onzeker over jezelf het maakt niet uit hoe oud je bent of dat je iets te zwaar bent, als er een klik is tussen mensen zie je dat helemaal niet en neem je elkaar zoals je bent.

Na deze speciale ontmoeting snel weer terug naar mijn eigen knappe vent waar ik enorm veel van hou en nu zelfs nog ietsjes meer, als dat al kon, want iemand die je dit gunt is echt goud waart.

De dag nadat wij weg waren gegaan was het huis alweer bezet. Niet met onbekende gasten maar met het jongetje wat ik sinds anderhalf jaar elke week voorlees in Nederland. Ik vertel hem altijd enthousiast dat ik een huis in Spanje heb met een lekker groot zwembad, nou en dan kun je het natuurlijk niet maken om hem alleen maar nieuwsgierig te maken, dan moet je ook gewoon zeggen, ga er maar een keertje een weekje logeren met je ouders.

Zo gezegd zo gedaan. Ik kreeg al snel foto’s van spetterende beentjes in het water. Omdat zijn moeder uit Costa Rica komt wordt hij 2 talig opgevoed en in Spanje kon hij dus ook mooi zijn Spaans in de praktijk brengen.

Zo te zien zit hij lekker te genieten in Iznajar bij een plaatselijk gezellig barretje.

Natuurlijk zijn ze ook bij het leuke blauwe potten straatje geweest, altijd goed voor een mooie foto.

Tijdens een tochtje met de boot op het meer mocht hij zelfs de boot even besturen, net een echte kapitein. Dat kan hij goed, hij is ook al bijna 6 jaar!

Toen ze weer thuis kwamen kreeg ik een mooie bos bloemen als dank en ze hadden een leuk kopje met mijn lievelingsdiertje erop gekocht in Valencia waar ze daarna naar toe gingen. Goed gekozen hoor Tiago, ik ben er heel blij mee.

Jeetje wat vliegt de tijd, op 4 augustus 2022 is die kleine dame alweer 1 jaar oud geworden. Ze is zo lief, ontwapend, schattig en altijd vrolijk, ze maakt ons gelukkige leventje nog completer en geeft ons nog meer levens plezier.
Groot feest voor Fallon, hieper de piep hoera!

Ze keek beduusd om zich heen, wat deed iedereen gek, hard zingen en iedereen deed zijn armen in de lucht, wat zal er door dat koppie heen zijn gegaan, ineens is iedereen die je kent bij elkaar, hé die ken ik en die ken ik ook. Ze genoot met volle teugen.

Ze heeft ook nog eens 2 oma’s, 2 opa’s en 2 overgrootmoeders en 2 overgrootvaders.

Nou als dat alleen al niet voldoende verjaardags kusjes oplevert en dan hebben we het nog niet eens over de vele cadeautjes.

Haar tante had een prachtige taart gemaakt met de diertjes erop die Fallon zo leuk vindt, echt wat een prachtig kunstwerkje is dit weer.

Wat is ze verwent zeg, cadeautjes waar ze zeker de eerste jaren mee voort kan.

Het was prachtig weer en in de tuin werd de BBQ aangestoken en Fallon kon met al haar neefjes en nichtje gelijk lekker spelen met haar nieuwe cadeautjes, aan aandacht had ze geen gebrek vandaag. Fallon vond het prachtig allemaal en wij genoten van haar blije koppie. Wat is ze toch om op te vreten.

We hadden heerlijk geslapen en de volgende ochtend zagen we dat het kleine mevrouwtje het staan nu helemaal ontdekt heeft. Zie haar triomfantelijke smoeltje.

Na het ontbijt ging onze sportieve zoon 12 km hardlopen en wij gingen een wandeling maken over het park. De uitzichten zijn adembenemend hier.

Omdat we weer op tijd weg moeten besloten we onze mini vakantie af te sluiten met een wandeling en lunch in Traben-Trarbach.

Vanwege de drukte hadden we de auto aan de overkant van het water geparkeerd, een wandeling over de brug leverde mooie foto’s op van het gelukkige gezinnetje.

Er bleek een wijnfeest te zijn met braderie en band. Gezellig sfeertje hoor.

Maar niks voor ons om aan te sluiten aan de lange tafels met voornamelijk bejaardenkopjes. Wij kozen voor een leuke lunch tent aan het water.

Ze kennen niet zoals in Nederland een lekker broodje bij de lunch dus wederom zaten we aan een schnitzel. Ach moet kunnen, we genieten gewoon van het leven. Fallon lag lekker te slapen.

We waren maar 27 uur in Duitsland geweest en toen gingen we alweer weg, maar wel met een super gevoel.

Op de terug weg zette Lesley mij af bij mijn vriendin Petra die een chalet heeft in Epe. Ik bleef daar nog een nachtje slapen en een andere vriendin Joke kwam maandag. Heerlijk om weer even bij te kletsen met de meiden die al sinds mijn jeugd mijn vriendinnen zijn. We zijn elkaar even een tijdje uit het oog verloren maar sinds een aantal jaar spreken we weer regelmatig af voor gezellige momenten samen. We gingen lunchen in het Hanzestadje Elburg, bekend om de Vischpoort, de vestingwallen, de botterwerf, de kazematten, de touwslagerij en er zijn ook diverse musea om te bezoeken.

Een leuk stadje om doorheen te slenteren. Na de lunch gingen we terug naar het chalet om daar lekker verder te kletsen en wijntjes te drinken in de tuin, daarna hebben we nog even een wandeling gemaakt over het park en een sateetje gegeten bij een restaurantje. Na het avond eten gingen Joke en ik om half 10 weer met de trein terug. Om half 12 was ik weer thuis. Het was een lekker vol lang weekend maar ik houd ervan!

We hadden alweer een volle agenda toen we thuis kwamen op 7 juli uit Spanje, eerst 8 juli naar Paradiso naar een concert van Clouseau, jeugd nostalgie!

Zaterdag 16 juli gezellig eten met Rinus en Catrien op het strand.

Zaterdag 23 juli lekker lunchen met Joyce en Job in Hilversum.

Zondag 24 juli Mexicaans eten bij Chey in de tuin die haar belevenissen vertelde na weer thuis te zijn uit Mexico (voor de 3e keer van het jaar).

En toen gebeurde dit:
Hebben jullie zin om bij ons langs te komen als we een weekendje erop uit zijn in Duitsland zei mijn schoondochter op 26 juli. Zij hadden een last minute weekendje weg geboekt bij Landal Greenparks en omdat alle 2 persoons huisjes al weg waren besloten ze een grotere te boeken en ons mee te vragen. Wat leuk reageerden we direct maar dan komen we niet vrijdag al maar pas zaterdag. Zo gezegd zo gedaan, amper 3 weken terug uit Spanje en alweer op weg naar het buitenland om 7 uur op zaterdagochtend 30 juli.

Het was toch ietsjes verder dan we dachten, maar na 4.5 uur rijden, gelukkig zonder file, kwamen we aan in Kröv. Wat een mooi gebied zeg, nooit eerder waren we hier geweest. Vakantiepark Mont Royal ligt een beetje op een heuvel zodat je een prachtig uitzicht hebt op de kronkelende Moezel en de vele wijngaarden.

Fallon begon gelijk te lachen toen ze ons zag, ja schatje oma en opa komen ook op vakantie bij jullie, ze snapt het natuurlijk nog niet allemaal maar dat ze blij was om ons te zien zag je direct aan haar vrolijke smoeltje.

Zullen we direct even een leuk stadje gaan bekijken opperde onze zoon dan kunnen we daar lekker een hapje eten.

We gingen naar Bernkastel-Kues een alleraardigst stadje.

Het deed ons denken aan Riquewihr in de Elzas waar we een aantal keer geweest zijn, daar heb je ook van die leuke vakwerk huisjes, maar het ligt toch 3 uur uit elkaar.

Er was een gezellige drukte, het weer was ook super, het voelde echt even helemaal eruit.

We genoten allemaal en ook Fallon had dikke pret.

Omdat het steeds warmer werd zijn we na de kleine lunch (flammenkuche) even een wandeling in het bos gaan maken en hebben we de waterval bekeken.

Aan het einde van de dag zijn we bij klooster Machern nog een hapje gaan eten, we kozen alle 4 voor een heerlijke grote Schnitzel.

Natuurlijk hebben we het lokaal gebrouwen biertje ook geprobeerd. Het was een heerlijke dag.

Fallon heeft ineens het staan ontdekt en kon die avond maar moeilijk in slaap vallen van alle nieuwe prikkels.

Na 2.5 week zat de vakantie er weer op voor ons, het was weer super. We genieten hier altijd zo enorm. Ondanks dat het best wel druk was met de klusjes hadden we ook nog wel tijd voor leuke dingen en we zijn ook lekker vaak uiteten geweest.

Ik ga vol energie weer terug naar huis, ik ren hier namelijk altijd van het ene gebouw naar het andere gebouw, van de ene plek in de tuin naar de andere plek. Ik zeg altijd als ik wil afvallen moet ik gewoon een paar maanden achter elkaar naar Spanje gaan.

De laatste dag van de vakantie staat altijd in het teken van schoonmaken en zorgen dat de kamers weer netjes zijn.

We hebben 6 slaapkamers en 4 badkamers en ondanks dat we niet alles gebruikt hebben gooi je toch overal nog even een zwabbertje doorheen.

Ik zet ook altijd opruimbakken klaar voor het schoonmaakteam met de kamernummers erop waarin een frisse set lakens zit en genoeg nieuwe handdoeken voor de wisseling zodat zij niet alles hoeven uit te zoeken maar met die bak naar de kamer kunnen om de kamer klaar te maken voor de volgende gasten. Het lijkt simpel maar zelfs ik moet ook altijd even kijken welk dekbed ik in welke kamer wil hebben. Het zou makkelijker zijn als je voor iedere kamer het zelfde hebt maar dat is juist iets wat ik niet wil, ik vind het juist leuk als elke kamer uniek is.

Verder krijgen de gasten altijd een flesje water een een flesje cava van het huis, deze leg ik klaar op het bed.

Tevens staat er in elke badkamer een fles shampoo, verzachter en douchegel en ook een flesje handzeep bij de wasbak. Wel zo handig dat ze dat niet direct hoeven te kopen.

In de keuken staan wat kruiden die je mag gebruiken en vind je wat afwasblokjes, wat schoonmaakmiddelen en een aantal wc rollen liggen er in de badkamer. Tevens staat er wat koffie en thee voor de eerste dagen.

Hoe speciaal is het dat je 25 jaar geleden iemand op de tennisbaan ontmoet waar je een goede klik mee hebt en er een vriendschap ontstaat, vervolgens verhuisd je vriend naar Engeland. Je bezoekt elkaar niet maar met kerst worden er wel kaartjes gestuurd, zodat je altijd in elkaars gedachten blijft. Dit gaat over een bijzondere vriendschap van mijn man.

Daarna volgt het volgende:

Een aantal jaar geleden wil je dochter een cursus volgen in Londen, je vroegere vriend biedt onderdak aan, wat je onwijs waardeert.

In 2012 koop je een tweede huis in Spanje en je merkt dat je vriend ook houdt van de zelfde omgeving in Spanje en het contact wordt weer wat hechter, alleen nog steeds via whatsapp en videobellen. Je vriend koopt ook een tweede huis en dat ligt maar 10 km van jouw tweede huis vandaan en dan eindelijk na 25 jaar ontmoetten jullie elkaar weer voor het eerst live in Spanje in 2021 en het klikt weer als vanouds.

Ik ben blij dat het leven altijd bijzondere ervaringen voor je in petto heeft, hoe prachtig is dit verhaal. Met z’n 4 gaan we vast nog vele mooie en gezellige momenten beleven.

Op onze laatste dag van deze vakantie hadden we ook dit keer afgesproken met René, we dronken eerst even een drankje bij La Calera. René is een echte vogelliefhebber en maakt vaak prachtige vogel foto’s en hij spotte gelijk de kiekendief die door de lucht zweefde boven ons land.

Daarna hebben we gezellig gegeten bij la Paloma een restaurant 3 km van ons huis af, het was daar zo druk dat we op het voor terras belanden.

René vertelde dat hij op foto trip ging voor een paar dagen, 2,5 uur bij ons vandaan had hij een schuil hut gehuurd bij een drinkplaats, hij gaat proberen de lynxen te fotograferen. Zijn grote passie zorgt ervoor dat hij uren kan wachten voor het perfecte plaatje.

Het is hem gelukt en hoe, wouh echt wat een super mooie foto, hier worden wij echt blij van.