Via de facebookgroep in Lake Iznajar English Speakers zie je vaak leuke tips staan om te doen in de omgeving. Nu las ik een aanbeveling die me zeer verraste, er stond namelijk op dat ze zo lekker gegeten hadden bij B&B La Haza. Ik kende deze wel van naam en meende dat het gerund werd door een Belgisch stel, maar ik wist niet waar het lag en ik wist zeker niet dat je daar als niet gast ook een tafeltje kan boeken.

Dus ik dacht wat leuk, ik ga gelijk mailen met de vraag of we er ook kunnen eten. Miquel van Hacienda Mendoza doet dat ook voor niet gasten hadden we in juni ontdekt maar hij heeft zijn restaurant alweer moeten sluiten vanwege het wegblijven van de toeristen, hij doet nu alleen ontbijt voor zijn (weinige) gasten. Echt super sneu en jammer voor ons adresje, daarom waren wij heel blij dat we er nu weer een nieuwe ontdekking bij hadden.

Uiteindelijk bleek Cortijo La Haza eigenlijk heel dichtbij ons te liggen maar 10 km. Vanuit ons rij je richting Iznajar en dik voor het dorpje moet je links af de bergen in, een smal geasfalteerd weggetje, maar prima te doen, maar alleen de laatste bocht omhoog (een heel klein stukje) is een beetje eng, maar als je dan boven bent vind je een geweldige plek. Wanneer je de poort doorgaat kom je in een oase van rust, een super mooie romantische plek met veel groen om je heen en allemaal leuke hoekjes en plekjes waar je kan zitten en last but not least een spectaculaire infinity pool.

We werden hartelijk verwelkomd door de Nederlandse eigenaresse Bernadette, Nederlands, dat wisten we niet, een leuke spontane vrouw, haar man Patriek is Belgisch en is de kok. Het bleek dat ze 7 dagen per week koken voor gasten van de B&B en sommige niet gasten. Ze runnen al 14 jaar deze B&B en dat kun je zien, het ziet er allemaal tip top uit. Het is veel groter dan je vanaf de buitenkant ziet, ze hebben maar liefst 7 gastenkamers. Het is een werkelijk een verborgen pareltje. Patriek is een super kok, je vindt hier de echte Belgische bourgondische keuken met een vleugje Spaans Wat hebben we gesmuld op het gezellige knusse binnenpleintje, vooraf hadden we een tuinbonensoepje, toen de varkenshaas medaillons met Pedro Ximenez saus. Als toetje een chocolade mint toetje. We kregen de instructie om het lepeltje helemaal tot de bodem aan toe er in te steken en dan lepelend naar boven toe te halen zodat we alle lagen tegelijk in ons mond hadden, wat een smaak explosie. Lesley zei dat hij nog nooit zo’n lekker toetje in Spanje had gegeten. We hebben gelijk voor volgende week weer een tafeltje geboekt zo goed was het bevallen.

Ik had mezelf een paar taken gegeven voor deze vakantie en 1 daarvan was het verven van de achterkant van de muur van het zwembad en daarna de achter zijkant. Niet dat het in het zicht is vanaf het terras maar wel vanaf mijn toekomstige nieuwe buiten terras en daarom moet het goed onderhouden worden.

Het was een behoorlijk klusje waar ik een paar dagen zoet mee ben geweest. Ik kreeg niet al het mos eraf wat erop zat maar ik ben blij met het resultaat. Het staat een stuk frisser zo van alle kanten. Ik vind het belangrijk om ons huis en de grond eromheen er goed verzorgd uit te laten zien. Dat geeft mij een enorme voldoening.Het kost natuurlijk wel wat uurtjes werk, maar ik zorg altijd voor een lekkere beloning want na het harde werken is eten bij Manolo een echte traktatie.

De tapas en salades zijn altijd perfect bij onze favoriete bar.

Maar er gaat niks boven een huisgemaakte pasta van mijn eigen man op ons eigen terras, ben ik even blij dat ik mijn man op de hotelschool ontmoet heb, want koken kan hij als de beste.

Heerlijk hoor om thuis te eten in deze prachtige omgeving. We besloten om de rest van de week niet uiteten te gaan behalve as vrijdag want voor die avond hebben we iets leuks gereserveerd.

Het fijne van een eigen vakantiehuis hebben is dat je direct gewent bent, het voelt zo vertrouwd. We hebben 6 slaapkamers maar eigenlijk hebben we nog nooit in een andere kamer geslapen. Elke keer neem ik het me weer voor, maar nu doken we toch weer het zelfde bedje in. Ondanks dat alles zo vertrouwd is proberen we toch elke keer wat nieuws te ontdekken in de omgeving, voor nieuwe restaurantjes zijn we altijd in.

We hadden gehoord dat Bar Verde in Iznajar een nieuwe eigenaar had en dat wilden we natuurlijk uitproberen.

Samen met Rob en Ibolja gingen we maandagavond eten bij de nieuwe bar Nelson’s. Het kleine zaakje in het dorpje op de berg is alleen vrijdag t/m maandag open. Ze richten zich niet echt op de Spanjaarden zie ik aan de kaart maar vooral op de Britten. Britten zijn dol op Spanje, zeker 295000 mensen staan er in het Spaanse  bevolkingsregister ingeschreven, hoeveel daarvan in Andalusië wonen weet ik niet maar ze zijn goed vertegenwoordigd kan ik zeggen. Op het platteland in het hart van Andalusië, ons gebied, hoor je ook regelmatig een Engelstalige. Er zijn ook wel wat Belgen, Nederlanders en Scandinaviërs maar de Britten zijn het best vertegenwoordigd van de buitenlanders. Je hebt zelfs een FB groep in Iznajar voor Engelstalige waar 1000 mensen lid van zijn. Maar goed we wilden deze nieuwe zaak graag uitproberen en kijken of het wat is om onze gasten naar toe door te verwijzen. De vorige zaak trok me niet zo aan doordat ik hoorde toentertijd dat ze zich op Engelse richten maar na een enthousiast bezoek van een paar van onze gasten gingen we er toch ook maar een keer naar toe en wij werden toen ook verrast door de lekkere kaart. Een beetje te omschrijven als een wereld keuken, met natuurlijk de Engelse Pie erop maar ook een lekkere Curry en een aantal lekkere toetjes.

De nieuwe eigenaren hebben ook een wereld kaart, met zelfs een paar Nederlandse toetjes erop zoals appeltaart, boterkoek en poffertjes. Het bleek namelijk dat de eigenaren een Engels/Nederlands koppel zijn. Wat mij betreft mag de kaart nog wel wat aangepast worden voor een breder publiek. Ook aan de presentatie van de borden kan nog gewerkt worden, een beetje meer kleur en een mooiere opmaak. Maarja ze zijn immers net begonnen en nog een beetje onwennig. Het zijn nog geen echte horecatijgers kan je merken maar mensen die gewoon een leuke zaak willen opbouwen. Ik moet zeggen er moet nog wel het 1 en ander verbeterd worden voordat ik mijn gasten hier naar toe stuur. Maar we geven ze het voordeel van de twijfel en zullen het later nog eens een keertje proberen want juist in deze tijd is het niet makkelijk een nieuwe zaak te starten en eigenlijk ook best wel heel gedurfd.

Het was voor ons in ieder geval even een gezellig avondje lekker bijkletsen met onze vrienden en ik heb mooie stekjes gehad van ze, dus die kan ik morgen in de tuin gaan zetten.

Als trotse ouders zaten we nog steeds in de roes van het bruiloftsfeest van onze zoon en schoondochter, we raakten er maar niet over uit gepraat. Het was werkelijk geweldig.

We hadden nog uitgestelde tickets naar Spanje, de reis die in maart niet doorging hadden we naar september verzet om daar lekker in alle rust na te genieten van alle emoties van het feest want reken maar dat zoiets moois ook voor ons bijzonder spannend was.

We hadden niet verwacht dat Spanje weer op oranje zou gaan een paar weken geleden daarom waren we aan het twijfelen om wel of niet naar Spanje te gaan net na de bruiloft. We maakte een risico analyse. Hoe druk zal het zijn op het vliegveld, hoeveel stoelen zullen er bezet zijn in het vliegtuig, hoeveel mensen zullen er bij het autoverhuurbedrijf zijn? Hoe druk is het in de supermarkt en als we uiteten gaan kunnen we dan goed afstand houden?

Nou, op de luchthaven waar we met ons mondkapje liepen heb ik het nog nooit zo leeg gezien, het vliegtuig zat maar 1/3 vol. Bij het autoverhuurbedrijf waren we de enige gasten. De Mercadona supermarkt is heel groot en daar is het bij lange na niet zo druk als bij onze supermarkt in Nederland. Het weer is nog zalig dus als je uiteten gaat zit je buiten. We waren blij dat we toch de stap hebben genomen om te gaan. Ik voelde me veiliger in Spanje dan in Nederland. Bij ons huis hebben we helemaal geen risico daar hebben we geen mens in het zicht, alleen maar prachtige koeien, geiten en paarden. Dat uitzicht is echt genieten kan ik je vertellen.

Ons huis lag er nog goed bij, ondanks de schade die een paar gasten hadden aangericht maar natuurlijk als je daar bent zie je nog genoeg klusjes te doen van tuinwerkzaamheden tot verfklusjes. Maar eerst relaxen met een hapje van een plankje met ons eigen logo (gehad van mijn broer) met daarbij een koele Gin Tonic, want de Spaanse temperaturen raken makkelijk de dertig graden. Het zal verder wederom geen stil zit vakantie gaan worden maar dat vind ik helemaal niet erg, ik ben niet zo’n zwembad poes, laat mij maar maar lekker bezig zijn.

Maanden hebben we met z’n allen naar deze dag toegeleefd, de trouwdag van Jairo en Daisy op 3 september.

De avond ervoor ging Daisy naar haar ouders en Jairo en wij (Lesley, Ira en Cheyenne) gingen uiteten bij de buurvrouw in Castricum. Even lekker ontspannen de avond ervoor.

Toen was eindelijk de grote dag aangebroken. Ik had via het feestwinkeltje 2 ballonnen pilaren laten bezorgen en die werden naast de voordeur gezet van Jairo zijn huis. Dat stond super feestelijk.

Lesley ging Jairo helpen om zijn pak aan te doen en daar kwam onze bink stralend de trap af naar beneden. Wat zag hij er prachtig uit.

Inmiddels waren Elvira, de ceremoniemeester, oma en opa en de familie uit Denemarken ook gearriveerd en toen kwam daar een dikke slee de straat inrijden. Een prachtige witte Rolls Royes uit 1956. Wat een auto, onze zoon heeft stijl.

We reden snel naar Daisy haar ouderlijk huis en kwamen daaraan net voordat de rolls toeterend kwam aanrijden.Daarna gingen we allemaal wachten in de huiskamer en toen tat ter rata kwam de bruid naar beneden en kreeg ze daar van Jairo haar bruidsboeket. Wat straalden ze allebei toen ze elkaar voor het eerst zagen, wat ben je mooi, prachtig, schitterend en meer van dat soort kreten hoorden we roepen door vooral Jairo en Daisy maar ook door de familie. Jairo zei Ja daar wil ik wel mee trouwen en iedereen lachte.

We pasten ze goed bij elkaar, de mooie sierlijke jurk van Daisy van fijn kant incl sluier  en de schitterende sleep, het combineerde goed met het vlotte stijlvolle lichtgroene pak van Jairo. Het bruidsboeket maakte het plaatje compleet, alles klopte. Wat zagen ze er gelukkig en blij uit. Ik moest er nu al een traantje om laten.

Toen stapte ze samen in de bruidsauto.

Ze gingen foto’s maken bij Beeckesteijn in Santpoort, gelukkig was het toen even droog want verder heeft het bijna de hele dag geregend, maar dat mocht de pret niet drukken. Een mooie dag was het sowieso, het bruidspaar was het zonnetje want ze bleven maar een stralende glimlach op hun gezicht houden.

Een schitterende locatie om foto’s te maken. Het grappige is dat wij daar ook onze foto’s hebben laten maken en oma en opa ook en tevens Daisy haar zus. Echt een familieplekje dus en dat is kenmerkend voor 2 mensen die gek zijn op hun familie.

Na de foto’s in Santpoort reden ze naar het strand van Castricum waar nog een paar foto’s werden gemaakt.

Vanwege het weer werd de ceremonie gezellig binnen in de strandtent gehouden, wat zag het er leuk en romantisch uit allemaal.

Echt een geweldige plek voor Jairo en Daisy die elkaar voor het eerst op het strand ontmoet hebben, op het strand heeft Daisy haar huwelijksaanzoek gekregen en nu trouwen op het strand, de cirkel is rond.

Beide lazen ze een gelofte aan elkaar voor en dat was super ontroerend en ik weet zeker dat menigeen in de strandtent een traantje zat weg te pinken. Ze waren nu man en vrouw.

Daarna werd de bruidstaart aangesneden en jawel hoor deze had ook het thema strand, met koekkruimel strooisels eromheen leek het net zand, de taart smaakte fris zoet naar citroen, mmh lekker.

Daarna werden er nog wat familie foto’s gemaakt.

Toen dat gedaan was gingen we corona proef eten. Ieder bij zijn familie aan tafel.

Tijdens het eten werden er wat speeches gegeven en er werd een video vertoond, in die video deden de mensen die helaas niet op de bruiloft aanwezig konden zijn een felicitatie aan het bruidspaar. Er waren zelfs wat onverwachte felicitaties bij gedaan door vrienden van Jairo van vroeger, echt super leuk, iedereen had er op zijn eigen wijze een leuke boodschap van gemaakt.

Het eten was echt geweldig alles was er in overvloed aanwezig. Zelfs de grootste eters van de groep kregen hun bordje niet leeg. Stiekem had ik eigenlijk om een doggy bag willen vragen, zo lekker allemaal maar ik zat gewoon te vol en moest stoppen.

Om 8 uur kwamen er nog wat tantes en ooms en wat neven en nichten totaal rond de 50 man. Meer mocht niet vanwege de corona want de anderhalve meter moest natuurlijk gehandhaafd blijven. Maar de pret was er niet minder om. Er werd nog een pub quiz gedaan wat super aansloeg, vooral bij de jongeren.

Wat een top dag was het met een speciale dank aan de ceremonie meester Elvira.

Alles liep gesmeerd en is het is voor Jairo en Daisy (en natuurlijk ook voor de familie) een onvergetelijke dag geworden. Hieper de piep hoera voor het bruidspaar Seur.

Natuurlijk droeg Jairo als een echte heer Daisy over de drempel van hun strand lodge waar ze de huwelijks nacht gingen doorbrengen.

Wat een perfecte dag die derde september 2020.

Wat een dikke pech voor onze dochter, nog geen 8 uur voordat ze zou vertrekken kleurde Spanje oranje, normaal is oranje een super leuke kleur en heeft het voor Nederland ook een speciale betekenis want op feestdagen en tijdens belangrijke voetbalwedstrijden kleurt Nederland oranje maar nu was het een vreselijke kleur want haar vakantie kon niet doorgaan. Dat Spanje nu Oranje is betekent dat alleen noodzakelijke reizen zijn toegestaan en dat toeristische reizen worden afgeraden, als je toch gaat, op eigen risico, dan moet je bij thuiskomst 10 dagen in quarantaine.

Ze zou lekker met haar vriendinnen bij het zwembad gaan chillen en lekker vaak uiteten gaan bij lokale niet toeristische restaurantjes. Dit gaat allemaal niet door ze hebben hun vakantie moeten annuleren helaas en dat allemaal op het laatste moment. Het risico om te gaan is te groot vanwege hun gezondheid, vanwege het werk en vanwege de as bruiloft van haar broer (ivm de quarantaine). Voor iedereen een dikke strop, voor de vakantiegangers maar ook weer voor de ondernemers in Spanje.

Schiet op met het vaccin kan ik alleen maar wensen.

Over ruim een week gaat onze zoon trouwen met zijn vriendin. Helaas in deze corona tijd moeten ze het allemaal anders gaan doen dan gepland, de regels zijn wat strenger dan gedacht. Gelukkig gaat het trouwen wel door, maar ze moeten helaas wat gasten gaan afzeggen vanwege de regels.

Hoeveel mensen er op een bruiloft aanwezig mogen zijn hangt af van de trouw locatie want op alle locaties moet 1,5 meter afstand van elkaar gehouden kunnen worden. Omdat ze een prachtige niet te grote locatie hebben gekozen om te trouwen kan helaas niet iedereen die ze in de eerste instantie uitgenodigd hadden komen. Echt super jammer.

Bij locaties in de horeca is een vaste eigen zitplaats verplicht. Je mag niet van plek wisselen of dansen. Er wordt dus geen dansfeest gehouden met een DJ.

Maar ondanks deze beperkingen zullen we er toch met z’n allen een onvergetelijke dag van maken, er is nu al genoeg voorpret.

Want op zaterdag 15 augustus werd Daisy verrast door een groepje dames om op  vrijgezellenfeestje te gaan. We hadden haar om 9 uur als verrassing opgehaald en zijn een taartenbakworkshop gaan houden. Daisy is dol op taarten bakken en dit viel dus goed in de smaak.

Daarna als leuke afsluiter van de dag zijn we bij een gezellig restaurant lekker lang gaan lunchen.

Jairo zijn vrijgezellenfeest was afgelopen zaterdag, zijn vader had hem meegelokt en ze reden naar de klimhallen in Amsterdam voor een partijtje klimmen met een aantal mannen.

Dit was echt een succes.

Aansluitend werd er een lekkere dikke Hamburger gegeten bij een leuk restaurant.

Beide hebben ze genoten van hun vrijgezellen feestje en zijn nu aan het aftellen voor hun grote dag!

Dit jaar alleen maar Spaanse gasten, de Noord Europezen toeristen vinden het of te onzeker om te komen of hun vlucht gaat niet. Helaas wilden de Engelse gasten heel graag komen maar dat kon niet vanwege het reisadvies. Dit jaar gaat de boeken in als een verloren jaar.

Die paar gasten die dit jaar komen zijn helaas niet genoeg om de vaste kosten te dekken die we jaarlijks hebben, eigenlijk alleen om de vaste lasten te dekken verhuren we ons huis. Want eerlijk gezegd wordt je niet altijd vrolijk van verhuren.

Onze sleutelbeheerder had ons al gewaarschuwd, Spaanse gasten zijn anders zei hij. Kijk de Noord Europese toeristen huren het huis een weekje en gaan de ene dag een bezoek brengen aan Malaga, dan een dagje zwembad, de andere dag gaan ze naar Granada, dan weer dagje zwembad en dan gaan ze naar Cordoba en dan dagje zwembad. In de buurt gaan ze tussen de middag en s’avonds lekker wat eten en zijn dus niet heel veel thuis. De Spanjaarden komen met hun hele familie, soms met meer dan toegestaan en nemen ook nog ongevraagd hun huisdieren mee, Ze blijven de hele week op de zelfde plek en gaan nergens heen. De BBQ en de paella steen worden volop gebruikt. Wat natuurlijk prima is maar ze ruimen na gebruik niet het houtskool op wat ernaast gevallen is en lopen dan met zwarte voetjes overal heen. Al het meubilair wordt verplaatst en niet teruggezet bij het weggaan, kortom en ze nemen het niet zo nauw met de spulletjes van iemand anders.

Ach dat zal toch wel loslopen dachten we? Nou we hebben het geweten er is inmiddels al van alles stuk gegaan. Van kapotte parasolletjes tot een kapot bankje en de vaatwasser die vernieuwd moest worden. Daarnaast de nodige borden en glazen gesneuveld. Maarja wat doe je er tegen, is het stuk gegaan omdat ze niet voorzichtig waren of is het stuk gegaan door een andere oorzaak, je weet het niet en kan het niet bewijzen.

Natuurlijk kun je niet iedereen over 1 kam scheren want er zijn gelukkig ook nette Spanjaarden, die hebben we zeker ook wel gehad. Maar onze sleutelbeheerder is blij als volgend jaar weer alles normaal is zegt hij. Nou dat hoop ik ook maar dan me name hoop ik dat er tegen dat vreselijke virus een vaccin is gevonden. Ondertussen blijf ik hoop houden dat de volgende gasten geen schade zullen maken. We krijgen wel van iedereen te horen dat ze enorm genoten hebben van hun vakantie bij Hacienda la Suerte en dat is heel fijn om te horen en daar wordt ik altijd heel erg blij van. Het is ook echt een paradijsje, wie hier niet kan genieten kan het nergens.

Nog even snel dit nog even snel dat, we hadden een drukke laatste dag. Ik bedacht ook om nog even snel de wasbak weer mooi blauw te verven. Het latje van de tafeltennis tafel is ook door Les nog even snel geverfd. De druiven trossen moesten ook nog uit de druiventakken geknipt worden, want als de druiven blauw worden de komende tijd en vallen zit het terras helemaal onder en dat willen we niet. We moeten ook de gasflessen nog even om wisselen voor volle, checken of alle geisers het doen. Nalopen op spinnenwebben. De blaadjes vegen van het terras en de vloer rond het zwembad dweilen. Druk druk druk.

We dachten alles helemaal klaar te hebben om 8 uur s’avonds, ik deed nog even een laatste check in het washok en toen hoorde ik het. Lesssss kom eens, het water blijft lopen in de wasmachine. Of je nu het kraantje open of dicht draaide het water bleef de machine inlopen er zat geen waterstop meer op. Lesley draaide aan het slangetje en het water spoot eruit, alles was zeiknat. Ik kon wel janken, Les ging onmiddellijk opzoek naar een nieuw kraantje, hij vond wel wat maar dat kon weer niet op de wasmachine aangesloten worden. Dan maar een tijdelijk iets, de waterstroom moet gestopt worden, dan moet er maar iemand komen van de week om dit op te lossen. Daarna besloot Lesley als laatste klus van de dag nog even snel het zwembad te stofzuigen. Maar oeps wederom een pechgeval, de zuigmond van de stofzuigerslang brak af. Diep adem halen en uit blazen, we gaan ons de onze laatste uurtjes van de vakantie niet gestrest laten worden. Dit komt ook vast wel goed, een appje naar degene die ons zwembad verzorgd als wij er niet zijn of hij dit wilde oplossen gaf ons weer lucht.

Uitgeput zaten we om half 10 bij Manolo om de avond gezellig af te sluiten. Schijnbaar had iedereen het druk gehad vandaag want de mensen kwamen pas laat in het restaurant aan maar om 11 uur zat het stampvol. Dit was een mooie afsluiter van onze vakantie, huisje weltevreden is klaar voor de gasten.

Twee dagen eerder dan wij naar huis gingen brachten we Elvira weer naar het vliegveld. Het was een gezellige tijd geweest, zo blij dat we zijn gegaan, we hebben ons veilig gevoeld in Spanje en Andalusië is een prima plek om op vakantie te gaan, ook in deze tijd. Je hebt er alle ruimte, ja je moet natuurlijk wel de drukke plekjes vermijden om zo afstand te kunnen houden van de mensen maar dat is bij ons in de buurt geen enkel probleem. Dankzij Elvira zijn de kamers weer helemaal spik en span. Bedankt schoonzusje voor de gezelligheid en het meehelpen om ons huis voor de volgende gasten helemaal geweldig te maken. Zij gaan hier vast een super vakantie beleven.