Het was een tijd geleden dat ik echt alleen was op de hacienda met mijn pappie en mammie. Het deed ons denken aan het moment dat we net de hacienda gekocht hadden en Lesley na een week alweer naar huis moest voor zijn werk en ik nog 3 weken alleen met mijn ouders daar bleef, mijn ouders hebben het er nog vaak over dat ze dat toen zo leuk vonden, hun kind voor hun alleen te hebben en nu was het weer zover. Lesley komt pas 2 oktober dus ik ben een weekje alleen met mijn ouders.

We hadden geen plannen gemaakt en er waren geen lijstjes om af te werken, viva la vida !

Ik had stiekem toch wel een lijstje maar dan voor Paco. Ik ben namelijk een nieuw projectje gestart. Achter op ons land hadden we oude kippen en geiten schuurtjes, deze stonden half op instorten en dat werd een beetje gevaarlijk. Je kent kinderen, als zij iets zien waar ze een hut in kunnen maken en in kunnen rondstruinen doen ze dat.

Ik had deze schuurtjes van de zomer al laten afbreken, behalve de authentieke kalkoven, daar had ik plannen mee en deze is ook te speciaal om te slopen, hij is waarschijnlijk meer dan 100 jaar geleden gebouwd namelijk.

Het puin is geruimd en omdat het land daar achter behoorlijk afloopt heb ik wel een oud muurtje laten staan om de grond zo tegen te houden.

Wat een ruimte ineens zeg. Bovenop de kalkoven, (waar ik een pizzaoven van wil laten maken) zit een gat en daar komt de rook uit als hij aan is dus daar hebben we een hekje voor laten maken, voor de veiligheid.

Omdat er nog een een aflopend stukje was aan de voorkant heb ik daar een natuurlijke muur laten maken van grote rotsblokken die op ons land te vinden waren.

Toen bewapening en daar werd een dikke laag beton op gestort door een grote beton wagen, maar liefst 150m2 is het terras groot.

Daarna een handmatige laag omdat je natuurlijk wil dat het wat afloopt zodat er geen regen op blijft staan.

De vorige keer dat we hier waren hebben we zelf ook nog stenen gezocht samen met Rinus en Catrien om nog een randje te maken aan de ene kant zodat het er daar ook netjes uit gaat zien, omdat het daar nog wat meer afloopt, op dat tweede laagje planten we dan oleanders.

Aan de andere kant waar ook de olijfbomen staan achter het zwembad, hebben we het onkruid weggehaald en daar zahorra laten storten, dat is fijn steenzand uit de steengroeve, dat houd hopelijk het onkruid wat tegen.

Mijn idee begint al vorm te krijgen. We willen namelijk van dit nieuwe plekje een gedeeltelijk overdekt buitenterras gaan maken. Als het huis de maximale bezetting heeft is het namelijk fijn als je je kan terug trekken op een rustige plek en daar wat kan lezen, maar ook gezellig een wijntje kan drinken met elkaar, er zijn een tal van nieuwe mogelijkheden.

Dit alles was afgelopen juli al allemaal gedaan en ik had dat niet tegen mijn ouders verteld omdat ik ze wilde verrassen met mijn nieuwe projectje. Hun verbazing was dan ook groot toen ze aankwamen en al die veranderingen zagen.

Paco zijn lijstje bestond dus nu uit het verder gaan met mijn plannen. Ik gaf Paco nieuwe instructies en hij ging aan de slag. Misschien had ik nog wel wat willen wachten met de volgende stappen maar Paco had aangegeven aan het einde van dit jaar te stoppen met bouwklussen en aangezien het fijn werken is met hem en hij precies begrijpt wat ik bedoel en ook meedenkt en ook belangrijk, goed Engels spreekt wilde ik hem dit nog laten doen. Zonder shovel kan je ook niet voor de volgende stap en laat hij daar nu net een expert in zijn. Paco ging als ervaren chauffeur in zijn karretje zitten en nieuwe stenen zoeken want de volgende stap is om de muur verder op hoogte te brengen.

Dat bleek een onderschatte, lastige klus te zijn. Maar het is gelukt.

Ik ga nu bedenken samen met mijn ouders vanaf mijn ligbedje aan het zwembad wat de volgende stap moet worden.

Onze mini vakantie was erg leuk maar ook best druk, veel lopen en veel zien. Nu maar even rustig relaxen op de Hacienda.

Mijn moeders broer en schoonzus waren inmiddels ook weer vertrokken. Ze hadden het erg leuk gehad met elkaar maar mijn moeder was wel een beetje ongerust over mijn vader. Eerst de vliegreis en toen weer actief zijn op de hacienda, misschien was dat iets te druk.

Hij was wat stiller en hij liep minder goed vond ik. Ik besloot aan de smid te vragen om extra leuningen te maken zodat hij meer houvast had als hij de trapjes op moest lopen. Smid Mariano kwam langs om het door te spreken en op te meten en met klem vroeg ik hem dit zsm te doen want hij zag ook wel dat mijn vader moeite had om het trapje op te komen. Maarja Spanje hé waar mañana ooit betekend. Ben benieuwd hoelang het gaat duren en of het een beetje gaat lijken op mijn voorbeeld plaatje.

Chey is nog maar 2 dagen hier en dan zit haar 9 daagse vakantie er ook weer op en begint ze in oktober aan haar nieuwe baan.

We besloten om de komende dagen gewoon helemaal niks te doen, gewoon lekker uitrusten en nieuwe energie krijgen en s’avonds natuurlijk heerlijk uiteten gaan, het werd een avondje bij Montesillo.

En een avondje La Paloma, mijn ouders gingen hier alweer voor de derde keer heen sinds ze in Spanje waren.

De rode loper ging bijna voor ze uit als ere gasten. Wat goed is is goed!

De weg naar Cadiz toe vanaf Tarifa is niet geweldig vind ik en dat om zo’n grote stad te bereiken. Het verbaasde me want ik ervaar het wegennet verder in Spanje als zeer goed.

Mijn doel is om alle grote steden van de provinciën van Andalusië te bezoeken. Ik heb ze nu bijna allemaal gehad.

Ik was benieuwd naar Cadiz, de haven stad van Andalusië aan de Zuid-Westkust. Het ligt op de punt van een smalle landtong en aan 3 zijden is er water, een brug verbind de stad met het vaste land. Cadiz wordt ook wel het Little Havana van Europa genoemd.

De gekleurde panden aan de Atlantische zee zien er gezellig uit. In de sfeervolle historische binnenstad vind je een hele grote indrukwekkende kathedraal, verder zie je vestingswerken, er zijn knusse smalle straatjes, gezellige pleintjes, een zeepromenade en een strandje, genoeg te ontdekken dus. De highlights liggen allemaal op loopafstand.

We hadden een charmant hotel geboekt met een prachtige inrichting namelijk Hotel Argantonio, iets duurder dan dat ik normaal boek maar ik wilde graag in het centrum een slaapplek hebben en dan moet je wat meer in de buidel tasten. Het hotel was gelegen in een mooi groot pand, maar de kamer was niet echt heel erg groot, incl parkeerplek waren we €130 euro kwijt, een groot verschil met een dag ervoor in Tarifa waar we maar €60 betaalde. Maar toen we de deur uitstapten bij ons hotel waren we wel gelijk in het centrum en konden we goed alle mooie pleintjes en leuke winkeltjes en andere bezienswaardigheden bezoeken. Ik denk dat er voor deze prijs wel andere hotels te vinden zijn met een grotere kamer, maar ontevreden was ik zeker niet.

De kathedraal is zo groot dat het moeilijk is om er een goede foto van te maken, maar het is een plaatje om te zien, Maarliefst 116 jaar (van 1722 tot 1838) heeft de bouw geduurd en daarom zie je verschillende stijlen, barokke, rococo en neoclassicistisch.

Er zijn allemaal restaurantjes rondom de plaza waar je onder het genot van een drankje van een afstandje het prachtige gebouw goed in je kan opnemen.

Het kroegje La Barrica wat wij kozen lag op een hoekje en zo grappig deze heeft de zelfde tegels op de vloer als de tegels in de slaapkamer van mijn ouders boven in onze hacienda. Goede smaak hebben ze! Tevens op de zelfde plaza ligt de kerk Iglesa de Santiago Apóstol uit de 16e eeuw.

Er vlakbij liggen de markthallen Mercado Central Cádiz daar waar de lokale mensen hun eten halen, altijd leuk om te zien en daarna zijn we door gelopen door de smalle straatjes naar het strand Playa La Caleta. Niet om te zonnen maar gewoon om te kijken hoe het er daar uit ziet. De stranden zijn hier wel met mooi geel zand in tegenstelling tot vele andere stranden in Zuid Spanje.

Het strand ligt tussen de twee vestingwerken direct aan de rand van het oude centrum een voormalige badhuis staat nog op het strand, wat nu als archeologisch onderwatercentrum dienst doet.

Nadat we het strand bezocht hadden keerden we weer terug naar ons hotel om ons s’avonds weer op te maken voor het diner. We hadden gelezen dat je beslist moet gaan kijken bij Casa Manteca, we konden het echter niet direct vinden dus we belanden bij Bar La Tabernita. Een super populaire bar met oude wijnvaten als tafel, met hoge krukken eromheen en midden in de restaurant buurt van Cadiz. Er stonden mensen in de rij te wachten om een tafeltje te bemachtigen en wij hadden geluk dat we er om 20.15 al waren en het restaurant pas om half 9 open ging.

Achteraf bleek ons gezochte restaurantje om de hoek te liggen en toen we er langs liepen zagen we dat het er inderdaad leuk uit zag.

De volgende dag nog even een foto gemaakt bij het centrale plein met het stadhuis wat dichtbij ons hotel ligt.

Ik vind Cadiz een leuke stad en niet toeristisch, tenminste niet in september. Iedere stad van Andalusië heeft zijn eigen charme. Het lijkt op elkaar maar toch weer niet.

Na het lekkere ontbijt bij El Cafe de Ana reden we binnendoor terug naar ons huis en dat was echt een perfecte weg en eigenlijk helemaal niet zolang maar 2.42 min, dus prima te doen zeker als je er een nachtje bij boekt in de stad.

Wat ik wist van Tarifa was dat het een kitesurf walhalla is en dat het ligt op het zuidelijkste puntje van Spanje. Maar dat het zo dichtbij Marokko lag wist ik niet, maar 14 km, je ziet het goed liggen bij helder weer.

De oude binnenstad is vrij klein, maar je moet echt opletten dat je in de smalle, kronkelende straatjes niet verdwaald. Tientallen leuke gezellige restaurantjes vind je er en vooral s avonds bruist het in the old town zoals het ook wel genoemd wordt.

Ons hotel Hospedaje Villanueva ligt naast de Moorse Puerta de Jerez de toegangspoort tot het ommuurde oude centrum, een perfecte plek om te overnachten en voor een zeer gunstige prijs, vanuit ons raam zagen we zelfs de zee. Parkeren is ook gratis op 10 min lopen gewoon tussen de huizen.

Er stond een loei harde wind mijn god als je een foto wilde maken moest je echt opletten dat je mobiel niet weg waaide. Nu staat hier denk ik altijd wel wat wind want het staat bekend als een ideale plek voor kitesurfen en windsurfers. Maar vandaag was het extra heftig, Chey wilde eigenlijk gaan duiken, maar dat kon niet vanwege de wind.

Toen we naar most southern point liepen en aan de ene kant de Atlantische oceaan zagen en aan de andere kant de middellandse zee zagen, waren we onder de indruk van de waalhalzen die daar op hun kite stonden, spectaculair gewoon.

We dronken een lekkere aperol Spritz bij strandtent El Chringuito en zaten in de luwte van de wind en bleven daar tot zonderondergang zitten kijkend naar de sportieve surfers, wat een hotspot dit.

S’avonds aten we bij het leuke restaurantje op de hoek Los Melli.

Daarna dronken we nog een wijntje bij een leuk barretje, zo kun je hier bij vele hippe plekjes terecht.

De volgende dag nog even ontbijten bij El Taller 2.0 een juweeltje voor het ontbijt, wat een keuze heb je daar voor een goed ontbijtje! Daarna door naar Cadiz. Tarifa is ook een plek om terug te komen met Lesley vind ik.

Eind september buiten ontbijten ja dat kan in Spanje, ik wordt er helemaal vrolijk van en herinnerde me zo goed waarom we toentertijd besloten een huis in Zuid Spanje te kopen, een grote factor was het weer.

In de winter is het aan de kust wel beter dan bij ons in het binnenland maar zelfs in het hart van Andalusië is het in het najaar ook nog zo lekker hoor en nu ik dit leuke stadje Estepona ontdekt hebt weet ik zeker dat ik er in de winter, als het bij ons wat kouder is, samen met Lesley ook nog een keertje naar toe wil gaan.

Behalve de mooie verzorgde straatjes die Estepona rijk is vind je hier ook veel Street Art.

Veel bloemen, zeker nabij het orchidee museum (waar we ook even een bezoekje aan gebracht hadden) maar ook andere bijzondere werken, neem nou die van de visser een kunstwerk verspreid over meerdere gebouwen, wat bijzonder.

Van te voren hadden we eigenlijk een rivierwandeling bij Benahavis bedacht maar vanwege de recente bosbranden besloten we dit over te slaan en daarvoor in de plaats een boottocht te boeken en zo gezegd zo gedaan we liepen over de boulevard naar de haven.

Een prachtig zeilschip lag klaar voor ons om te vertrekken.

Slechts 2 andere mensen voeren mee, ook toevallig Nederlanders. Heerlijk relaxen op het dek in het zonnetje met een zalig zeebriesje.

Een heerlijke tocht van 2 uur en we werden verwent met een glaasje cava maar de echte bonus was natuurlijk dat we dolfijnen zagen zwemmen naast de boot.

Daar wordt ik nu echt onwijs blij van als je deze prachtige dieren zo vlakbij ziet zwemmen en het net lijkt alsof ze je willen gedag zeggen. Voor een goede foto ben je vaak te laat maar we hebben wel een paar kiekjes kunnen maken.

We kregen ook nog een spontane foto van ons opgestuurd van onze medepassagiers. Ze wilden tevens een kaartje van ons huis omdat ze graag met de hele familie een keer terug willen naar Andalusië en ons huis hun daar perfect geschikt voor leek.

Na deze geweldige trip gingen we lunchen bij een andere leuke strandtent: Chiringuito Paco en daarna zat ons Estepona avontuur er weer op en reden we naar Tarifa.

Na een nachtje slapen op de hacienda vertrokken Chey en ik alweer. Het was namelijk eerst niet de bedoeling om nu al naar Spanje te gaan, in mijn planning stond een paar dagen later maar vanwege de nieuwe baan van Chey besloten we samen nog een mini vakantie te houden in Andalusië.

Jan en Vicky hadden de reis van mijn ouders cadeau gekregen voor hun recente huwelijk dus nu bleven ze heerlijk samen met mijn ouders op onze hacienda. Mijn moeder had allemaal leuke plannen om de omgeving en leuke restaurantjes te laten zien aan haar broer en schoonzus en wij wilden hun qualtytime niet verstoren dus daarom vertrokken Chey en ik al vroeg richting de kust.

Op FB zie ik regelmatig een mooie foto van restaurant Yucas in Benalmadena voorbij komen.

Ik was benieuwd of het er in het echt ook zo leuk uit zag als op de plaatjes en ja het lag inderdaad prachtig, zie de hier hierboven eigen gemaakte foto. We konden makkelijk voor de deur gratis parkeren en we kregen een mooi tafeltje met uitzicht op zee en daar begonnen we de dag met een lekkere brunch.

Echt aan te raden deze plek, heel knus, voor de lunch of diner kun je een plateau lager terecht en dat zag er helemaal geweldig uit, dus we gaan hier zeker nog eens terug komen.

Met volle buikjes reden we naar Estepona, ik was nooit verder gekomen in dit deel van Andalusië dan Marbella. Ik had het altijd al op mijn wensen lijstje staan om eens verder te rijden maar dat kwam er nooit van, nu was het het juiste moment daarvoor.

We parkeerden onze auto in Estepona op een grote buiten parkeerplaats voor slechts €1 per dag. Slechts 500 meter lopen van ons appartement. We werden gelijk gegrepen door de prachtige straatjes, zo verzorgd met al die plantjes en bloementjes voor de huisjes.

We hadden een mooie overnachtingsplek in de hartje van het oude centrum van het stadje geboekt bij apartamentos turísticos casa de la Borrega. Om de hoek allemaal leuke restaurantjes en slechts 200 meter van zee.

We namen onze badkleding mee en liepen naar het strand. Eerst maar even lunchen bij een leuke strandtent: Chiringuito El Madero.

Toen we daar lekker aan het smikkelen waren kwam er iemand langs die allemaal mooie kleden verkocht, voor slechts €15 kochten we een prachtig strandplaid.

Na de lunch spreiden we hem uit op het zand en zonnen maar, af en toe een duik in de zee en onze mini vakantie was echt perfect van start gegaan zo de eerste dag.

Na onze strandmiddag douchen in ons appartement en daarna op zoek naar een leuk restaurant, ver hoefde we daar niet voor te lopen, slechts op 2 min van ons appartement lag restaurant MaduBar waar we een lekker visje bestelde. Ik had een gezellige dag gehad, leuk hoor zo samen met mijn dochter op pad!

Terwijl er in Spanje een hittegolf heerst, la ola de calor noemen ze het daar, met temperaturen van dik boven de 40 graden en zeer warme nachten, bovendien gaat de hittegolf gespaard met een zwevende stof dat er voor zorgt dat je zwembad snel achteruit gaat en extra verzorging nodig heeft, lijkt hier in Nederland wel herfst, gek hé die tegenstelling.

Onze Nederlandse buurtjes zijn lekker bijna 2 weekjes in ons Spaanse huis verbleven en gingen net op tijd weer terug naar huis, ik had graag gezien dat ze in hun koffer een beetje warmte naar huis mee zouden nemen, maarja zo werkt het niet helaas.

Ze vonden het super om in ons huis te verblijven en genoten van de prachtige natuur en de rust en dat vinden wij natuurlijk altijd erg leuk om te horen, je wilt namelijk dat mensen net zo genieten van die plek zoals wij dat altijd doen. Ze hebben een heel fotoboek gemaakt van hun vakantie en wij gaan dat binnenkort bij ze bekijken. Hun kinderen zijn nog klein en vonden het zwembad helemaal geweldig, ze waren er niet uit te slaan, hun zwem kwaliteiten gingen met sprongen vooruit, het lukt nu zelfs om te duiken vertelde ze trots. Ze hebben veel kleine dorpjes rondom ons huis bezocht en daar lekker geluncht, ben super benieuwd naar hun foto’s.

Ze vertelde dat ze een mooi toepasselijk cadeau hadden laten opsturen naar Spanje om ons te bedanken, dus dat ligt nu klaar voor ons bij onze vrienden.

Ze vonden het zelf ook een heel mooi cadeau en ze konden het eigenlijk niet als verrassing voor zich houden en verklapte het en stuurden ons al een foto als voorproefje. Het is een mooie reliëf kaart van Malaga, deze is dus niet plat maar je ziet waar de bergen liggen en dat is heel bijzonder want zoiets kun je niet zomaar in de winkel kopen, dat onze buurman het wel voor ons heeft kunnen verzorgen heeft met zijn werk te maken. Ik kan niet wachten om het straks in het echt te zien, ik vind dit echt een geweldig cadeau, een schot in de roos want hier houd ik echt van, ook onwijs attent van ze. Dit soort dingen maakt mij nou echt blij.

Ik ben sowieso nu een heel blij mens want ik geniet enorm van onze kleindochter Fallon.

Het gaat heel goed met haar en na een paar daagjes ziekenhuis mocht ze al naar huis. Ze is nu 2 weken oud en al 375 gram gegroeid, 2.35 kilo is het kleine guppy.

Ik vind haar zo leuk!

Kijk nou zelf het lijkt toch al alsof ze naar oma lacht. Ze is een heerlijk vrolijk kindje dat zie je zo. Mijn hele hart wordt met warmte gevuld. Dus toch een beetje ola de calor hier.

Wat een verrassing, een maand te vroeg is onze kleindochter geboren op 4 augustus. Het kleine eigenwijsje kon niet langer wachten om haar vader en moeder te ontmoeten.

Alles gaat goed met haar, ze is heel erg klein, echt een poppetje, maatje 44.

Ze is zo schattig en ze heeft een flinke bos donkere haartjes. Met mama en papa gaat het ook heel goed, samen blijven ze nog een paar daagjes met hun dochter in het ziekenhuis.

Ons mooie lieve kleinkind heeft een super mooie naam gekregen:

Fallon Lana Rose

Oma Ira en opa Lesley zijn onwijs trots. Wat een plaatje!