Twee jaar geleden is mijn broer met zijn gezin naar Denemarken geëmigreerd, omdat dat niet bepaald naast de deur is zien we ze niet zo vaak.

Ik hoop dat er nog eens prijsvechter vliegtuigmaatschappij komt die van Amsterdam naar Billund gaat vliegen voor een prikkie, dan kunnen we wat vaker voor een weekendje gaan. Eerder was ik al eens naar Kopenhagen gevlogen en daarvandaan met een gehuurde auto naar Varde gereden waar ze wonen. Kopenhagen is echt een must vist stad maar de rit daarna naar mijn broer was toch nog 3 uur. Daarom toch echt liever vliegen naar Billund, maar die prijzen zijn vrij hoog.

Mijn schoonzusje was 40 jaar geworden en ze gaf een thema party, camping style voor al haar vrienden en familie. Daarom gingen Les, Chey en ik dit keer de rit proberen met de auto. Daar moet je wel even wat tijd voor uitrekken want bij Hamburg is het wat drukker maar verder is het prima bevallen en na 9 uur onderweg te zijn geweest waren we op de plaats van bestemming.

Ik was een behoorlijke tijd niet geweest dus ik keek mijn ogen uit, er was hard gewerkt door de Vinkies. De kleur van het huis was veranderd van geel naar lichtgrijs, de kozijnen van wit naar grijs en de gastenkamers hadden nu allemaal moderne kleuren. Nieuwe slaapplekken waren er gecreerd, de blokhuk was nu geen rommelhokje meer maar een leuke gezellige kamer. Tjonge jonge wat een mooi bedrijf is het geworden en ze hebben het zich helemaal eigen gemaakt. Maar het is wel een continue proces, je blijft bezig met opknappen en het bijhouden.

Wij weten dat natuurlijk als geen ander want in Spanje is dat net zo, denk je klaar te zijn met schilderen rondom het huis begint het weer van voor af aan. Omdat er veel gasten komen slijten dingen ook sneller en alles moet er altijd pico bello uitzien, dus je blijft aan de gang.

Mijn ouders waren ook met de auto geariveerd in Denemarken op donderdagavond en deze eerste avond hebben we heerlijk een kopje soep met brood gegeten met elkaar en lekker bijgekletst. De komende dagen zal daar niet zoveel tijd meer voor zijn want voor een feestje voor 50 man moest heel wat geregeld worden. Ramon en Esther hadden het er maar druk mee. Wij zijn daarom nog een dagje naar het Balvandstrand geweest, niet om te zonnen maar om te winkelen en lekkere crepes te eten.

Een super grote tent stond er in de tuin en deze moest helemaal mooi gedecoreerd worden, de eer is voor Esther en haar vriendinnen. Het was super sfeervol geworden.Op vrijdag avond had Ramon echte Deense lekkernijen gemaakt, 3 grote broden belegd met vlees en vis. Niet alleen prachtig maar ook ontzettend lekker en heel Deens.

De avond van het feestje kwam er een kok het eten brengen en die had een varkentje aan het spit mee. We begonnen zittend op hooibalen met een welkomstdrankje, in het midden was een gezellig kampvuurtje. Er was ook een gitarist en er werd gevraagd om mee  te zingen. Teksten zijn voor mij een drama, maar met een telefoon erbij met songteksten en met tekstvaste Suusje erbij durfde ik en nog een klein groepje het aan om mee te zingen. Ook al is het niet perfect, de gitarist was geweldig en we hadden veel plezier. In de tent werd lekker gedanst en gegeten door de vrienden uit Nederland, de in Denemarken wonende Nederlandse vrienden (veel runnen boerenbedrijven) en de familie.

Tot de late uurtjes aan toe was het een topsfeertje, dat het ging regenen maakte ons niet uit, de pret bleef.

De volgende dag was er een oprot ontbijt in de tent en wederom was deze weer perfect verzorgd. Nog voor de afsluitende yogales begon reden wij alweer richting Nederland. Met in onze auto veel lekkere appeltjes en verse eitjes van het Denemarkse platteland.

Voor het weer hoef je niet in Spanje te zijn deze zomer. Ik ben zo blij met mijn nieuwe tuin, ik kan er nu optimaal van profiteren en ik niet alleen. Het wonen in mijn nieuwe woonplaats voelt echt als vakantie het is maar 5 km van de zee af en het mooiste van al we wonen op een steenworp afstand van onze kinderen. We zien elkaar regelmatig, dat vind ik als moeder natuurlijk super gezellig. We zijn ook regelmatig op het strand te vinden. Heerlijk s’avonds voor een lekker drankje met uitzicht op de ondergaande zon.

Met met nieuwe fiets heb ik al diverse leuke uitstapjes gemaakt, toen onze vrienden uit Friesland hier waren begonnen we in onze tuin met een hightea daarna een stukje fietsen door de weilanden en we hebben ook nog een rondleiding en proeverij gekregen bij een lokale bierbrouwerij met afsluitend nog een lekkere bbq in onze tuin. 

In Amsterdam is er deze zomer ook weer het nodige te beleven, de gay pride was weer oer gezellig. Lekker met een kussentje langs de kade zitten, eigen wijn en eten mee. Maar ook for old times sake een concertje van Clouseau in het Amsterdamse bos was super, lekker meezingen met Domino, Daar gaat ze, Louise etc etc en wat een energie heeft die Koen nog. We hebben onwijs genoten. Onze buren die aan huizenruil doen hebben Zwitsers in hun huis en die vinden het geweldig hier. Je hebt hier alles zeiden ze blij, je bent in 20 min in Amsterdam, dichtbij zee, dichtbij de bossen, alles kan je doen op de fiets, zij genieten maar wij zeker weten ook.

Morgen ga ik met mijn gezinnetje een dagje naar Artis, kaartjes gewonnen met de postcode loterij. Ik kijk er nu al naar uit. Het is een zomer om niet te vergeten.

Ondertussen wordt ons huis steeds mooier, we zijn van rood naar donkergrijs gegaan en nu nog wachten op de buitenstucador, dan wordt het echt een paleisje.

We werden huilend gebeld toen we in het vliegtuig stapten door onze kinderen, ons lieve poesje Yana was overleden. Zo verdrietig en zo onverwachts.

Ze was plots heel ziek geworden en de dierenarts heeft alles nog geprobeerd om haar beter te maken maar het mocht niet baten, het bleek iets aan haar lever te zijn concluderende ze nadat de echo gemaakt was, er waren daarvoor nog bloedtestjes gedaan en er was een hartfilmpje gemaakt. Sterke medicijnen en een infuus hielpen allemaal niet. Poesjes zijn er meester in te verbergen als ze iets hebben zei de dierenarts nog.

Zo erg, we kwamen dus thuis na onze vakantie en moesten direct ons lieve poesje begraven. Yana is 12 jaar geworden, voor een raskat een prima leeftijd zei de dierenarts, maar ze was wel de jongste van onze vier katjes, dit hadden we niet zien aankomen en ik vind het heel erg dat ik geen afscheid van haar heb kunnen nemen.

Helaas moesten we 3 weken later ook afscheid nemen van ons katertje Yci. Hij was al 2 jaar ziek, hij werd steeds magerder en de vele onderzoeken die we hadden laten doen en de medicijnen die we gaven mochten geen echte oplossing geven voor zijn gewicht. De aanhoudende warmte zorgde ervoor dat hij helemaal verzwakt was en op 15 jarige leeftijd moesten wij ook van hem afscheid nemen.

Nu hebben we nog mannetje Silver en vrouwtje Flower van 17 jaar over. Ik hoop dat zij nog een tijdje bij ons blijven, maar ik zie ze wel steeds meer kleine gebrekje krijgen dus ik hou mijn hart vast.

Wat gaan die bijna 3 weken toch snel voorbij. Time flies when you’re having fun. We hebben het gezellig gehad met onze familie maar ook lekker een paar daagjes saampjes was heerlijk. De tuin ziet er weer als een zonnetje uit, maar voor hoelang?? Helaas groeit onkruid sneller dan het geld op mijn bankrekening. Zeker met een huis in Spanje waar je maar in blijft investeren om het steeds mooier te maken. Alles staat weer goed in de verf en de nieuwe tuinkussens en parasolletjes zijn weer gekocht. Er staan maar liefst 2 koelkasten in huis waarin je voldoende proviand kan opslaan zodat je gezellig met je familie op ons terras een heerlijke maaltijd kan eten.

Wanneer wij weer gaan is nog niet bekend, mijn ouders hebben wel hun ticket voor 6 weken alweer geboekt, doen ze goed, lekker genieten in Spanje, ik geef ze geen ongelijk. Nu weer naar ons nieuwe huis in Nederland waar we eigenlijk nog maar 3 weken gewoond hadden voordat we op vakantie gingen. Dus daar moeten we ook weer even aarden en daar moeten ook nog de nodige klusjes gedaan worden.

De regio Andalusië heeft 8 provincies, het dorpje waar ons knusse vakantiehuis Hacienda la Suerte staat ligt op de kruising van de 3 provinciën, Malaga, Cordoba en Granada. Het dorpje heet Villanueva de Tapia maar het meest bekende nabij gelegen dorpje is Iznajar.

In de buurt zijn 30 tal restaurantjes. Van luxe dineren in het restaurant La Finca waar de koning van Spanje vaak komt eten (hebben we ons laten vertellen) tot eenvoudig, je zit dan bv aan een tafeltje met een tl buis boven je hoofd en naast je staat er een vrieskist te loeien, maar je krijgt wel super lekker eten.

We proberen elke keer weer wat nieuws te vinden, er zijn behalve restaurants ook namelijk tientalle barretjes. Soms vind je daar alleen voetbal kijkende Spaanse mannen maar soms ook verrassende leuke doorkijkjes en mooi betegelde muurtjes net iets verder dan de bar.

We kunnen er weer een leuke opnemen in ons boekje, op de weg naar Iznajar net voor de BP benzine pomp aan de weg zit een leukertje Bar/restaurant Montesillo, eerst dacht ik, zo dicht aan de weg lijkt me niet echt prettig, maar de overlast daarvan viel reuze mee, af en toe zoefde er een auto voorbij. Verder zat je heel leuk onder de bomen die prachtige bladeren had met wit aan de onderkant. Tot onze verrassing kwam daar ineens de ober aan die altijd werkte bij het leuke restaurant El Charcon, hij was voor zichzelf begonnen. Super lekker gegeten en onwijs grote porties. Zie hier onze gerechten voor €12 en €14 euro. Volgende keer gaan we het delen want we komen hier zeker terug. We hadden geen plek voor een toetje meer, dat komt volgende keer ook wel, maar ik vraag me af of dit restaurant het toetje van het Stationnetje en Manolo gaat overtreffen Tarta de Platano. Dat is zo’n ongelovelijk lekker toetje, klaar gemaakt door mama Manolo.

Er vinden wat belevenissen plaats op Hacienda la Suerte maar het mooiste is toch wel als er een nieuw leven ontstaat. We hebben al eens een nestje jonge katjes gehad. Dat waren zulke snoepjes dat we er twee mee naar Nederland hebben genomen en deze dondersteentjes wonen nu bij onze dochter. Frodo en Nero, twee binkies.

Dit keer was er een ander nestje, in de druivenstruik boven de eettafel zijn twee tortelduifjes geboren.

Ik ging direct even googlen en zag dat tortels een snel en slordig nestje bouwen en dat ze meerdere keren per jaar een legsel hebben met meestal maar 2 eitjes, juist omdat het nest zo gammel is vallen er ook vaak eitjes uit en mislukt het broedsel.Maar dit keer ging het helemaal goed, na 2 weken kwamen de eitjes uit en na ruim 2 weken vlogen ze weer uit.

Zo leuk om die beestje te zien opgroeien, ze keken ons vaak tijdens ons ontbijt, lunch of diner nieuwsgierig van bovenaf aan met hun zwarte kraaloogjes. Het uitvliegen was toch wel het mooiste, ze waren flink aan het klapperen een dag voor de grote uitvlucht, even oefenen met hun vleugeltjes en toen het moment daar was vlogen ze prachtig weg en hebben we ze niet meer teruggezien in hun nest maar alleen vanuit de verte op hun nieuwe stekkie, de elektrischiteitspaal.

Nog net voordat Elvira vertrok heeft ze dit spektakel nog mee kunnen maken. Na een gezellig aantal daagjes met elkaar in Spanje vloog Elvira door naar Griekenland om daar in haar upje nog een weekje vakantie te houden, wie weet vliegen de torteltjes wel met haar mee, want ze noemen ze toch turkse tortels nou dat ligt vlakbij.

Wanneer je in Spanje bent zijn er bepaalde gerechten die je moet eten. Daar hoort natuurlijk paella bij.  Ieder restaurant heeft zijn eigen recept, van een droge korrel tot een sappige, van vis met kip tot konijn met slakken.Maar een heerlijke koude gazacho is ook niet te versmaden, vooral als deze geserveerd wordt op onze eigen hacienda. Heerlijk zijn ook altijd de 1 persoons tapas die je kunt bestellen in de restaurantjes in Salinas.

Met Lesley zijn verjaardag zijn we heerlijk naar Pajaritos geweest, bekend om zijn goede entrecotes.

Wij weten onze restaurantjes wel te vinden. In Algeidas zit ook een lekkere tapas tent, goede porties en veel variatie.

Als je toch in Algaidas bent kun je ook door de olijfboomgaarden even doorrijden naar de stuwdam van het meer van Iznajar in Cuevas de San Marcos.

Het 30 kilometer lange zeer blauwe stuwmeer is in de jaren 60 geopend. Toen het gebouwd werd moesten ruim tweeduizend mensen hun huis verlaten om plaats te  maken voor de grote waterplas, die dient als drinkwater voor het gebied en voor irrigatie, maar ook voor vermaak, de laatste attractie is een laketour over een groot deel van het meer.

https://www.andalucianlaketours.com/nl/

Achteraf hadden we beter via Rute kunnen rijden om de stuwdam te bekijken, dat was dichterbij geweest, maar het is een gezellig dagje erop uit geworden.

Behalve zonnen, lezen en lekker eten is het ook altijd leuk om iets te ondernemen, dit keer lieten we Elvira de 100 pijpjes uit de bergen zien in het plaatsje Villanuvea del Trabuco. Omdat het een regenachtig voorjaar geweest was kwam er gelukkig tot tegenstelling van de afgelopen keer dat we hier waren wel voldoende water uit de pijpjes.

Het is een prachtig gebied en een leuk plekje om te picknicken onder de vijgenboom bijvoorbeeld, maar er staan ook tientallen picknicktafels waar de dorpsbewoners gebruik van maken bij een dorpsfeest.

We reden daarna door de bergen heen naar het plaatsje Alfarnate waar een leuk lunchtentje zit. Je moet dit weten anders kom je er niet het ligt in de middle of nowhere in de streek Axarquia. Daarna reden we door naar het piep kleine dorpje Alfarnatejo, je merkt dat de bewoners zuinig zijn op hun dorp het ziet er goed verzorgd uit met leuke bloemetjes voor de deuren. Het restaurant Los Pirineos waar we ooit al eerder geweest waren was helemaal gemoderniseerd, er zat een gloednieuwe glazenpui in en daardoor had je een geweldig uitzicht over de valei. Echt prachtig geworden, een onthoudertje, zowel leuk in de zomer als in de winter om hier te zitten.

Toen we terug naar de auto liepen om 4 uur hadden we het geluk dat we de honderden geitjes door de dorpstraatjes zagen lopen, ze waren op weg naar een stukje ander land om te grazen.

Maar toen we weer naar huis reden door het prachtige landschap zagen we in Trabuco weer het zelfde tafereel, grappig!

De Fiat Panda luchthaven taxi bracht dochter weg en haalde schoonzus op, het kwam precies goed uit.Gezellig Elvira kwam ons ook met een aantal daagjes Spanje vergezellen. We reden direct door naar het toeristische dorpje Mijas. Het witte dorpje staat bekend om zijn ezeltjes.

Ten opzichte van ons vorige bezoek was er wel wat verbeterd voor de ezeltjes, nu hadden ze een afdakje en ze werden koel gehouden met water, maar het blijft een beetje dubieus of ze echt goed behandeld worden. Ik zeg geen ritje maken want deze ezeltjes horen niet als taxi gebruikt te worden. Maar verder is het een gezellig dorpje met kleine winkeltjes en veel restaurantjes. Leuk om doorheen te lopen en gezellig een terrasje te pakken. Je hebt er een wijdsuitzicht omdat het hoog in de bergen ligt en je kijkt zo van bovenaf naar de kustlijn. Leuk om direct je ideale vakantiegevoel te ervaren.
Na de lunch reden we in één uur en 15 minuten weer terug naar Hacienda la Suerte. Elvira is inmiddels een trouwe bezoekster geworden ze was hier nu voor de vijfde keer.Heerlijk met een boek bij het zwembad en even lekker ontspannen.

Na een aantal dagen had ik wat rust in mijn lijf gekregen en kon ik het opbrengen om lekker in de tuin te gaan werken. Best een behoorlijke klus, maar in een tuin van ruim  20.000 m2 is het onmogelijk om alle distels en brandnetels weg te halen. Daarom alleen de tuin wat in het zicht ligt iets netter gemaakt. De oleanders staan lekker te bloeien, wat is dat toch een dankbare plant in de hitte van het Spaanse landschap. Maar de rozen en de kruiden zoals rozemarijn, lavendel en munt doen het ook heel goed hier. Ik was weer tevreden met het resultaat. De buurman was hard aan het werk op zijn land om zijn hooi balen te maken, een prachtig gezicht, dat leverde een mooie foto op met onze prinses.

Natuurlijk hoorde er deze week ook een dagje shoppen bij in Malaga met dochterlief. De leuke zomerjurkjes zijn weer gekocht. Uiterraard hebben zijn we vaak uiteten geweest met Cheyenne maar er is helaas een tijd van komen en gaan en toen we Chey naar het vliegveld brachten haalden we direct onze volgende gast weer op.