Wat een hitte in Spanje zeg, je kan merken dat het klimaat veranderd, de temperaturen worden steeds hoger en het wordt steeds droger. Het is zo warm, tussen de middag zeker 35 graden, pff niet uit te houden voor mij, ik moet echt in de schaduw gaan zitten.
Ik had al gemerkt dat een rieten afdekking alleen niet genoeg is bij La Calera, waarschijnlijk heerlijk voor het voorjaar en najaar maar in de zomer echt te heet, dus mede daarom werden er kunststof dakpan platen gekocht die net echte oude pannetjes lijken.
Een ander voordeel is dat ook alles beter beschermd is bij een regenbuitje en je niet op stel en sprong je spullen naar binnen moet gaan halen.
Het bleek nog een behoorlijke klus, eerst moesten er weer 7 balken op, die moesten vastgeschroefd worden met dikke lange schroeven op de reeds bestaande balken en daarbovenop kwamen de platen die ook weer vast geschroefd moesten worden.
De platen zijn een rib uit ons lijf, we hadden er 20 nodig en dan de mankrachturen nog, best een duur dakje, maar dan heb je ook wat.
Je kunt nu met een gerust hart tussen de middag daar lekker in de schaduw een drankje drinken, een boek lezen of een siësta houden, bankje is groot genoeg om languit op te liggen.
Ons volgende projectje heb ik ook al in mijn hoofd, aan de andere kant van de oven wil ik een klein buiten keukentje/barretje maken, met koelkastje zodat je ook nog je eigen drankje kan pakken, hoe luxe wilt u het hebben, zeg het maar!
En dit is een de foto’s van hoe het eerst was, wat een verschil hé.
Onze mooie nieuwe buitenplekje heeft een naam nodig, dat praat ook wat makkelijker.
We hoefden niet lang na te denken over de naam, de pergola staat naast de authentieke kalkoven. In het Spaans noem je een kalkoven La Calera, tevens was dit de naam van het huis voordat wij het Hacienda la Suerte hadden genoemd. Dus hierbij hebben we de buitenplek omgedoopt tot la Calera.
Verder ging ik vandaag wat stekjes in mijn nieuwe potjes zetten. De yucca plant is een perfecte plant voor onze tuin. Onze planten krijgen weinig water, er is veel zon en de konijnen vreten alles op, daar zijn maar weinig planten tegen bestand. Het enige is dat ze wel moeten aanslaan en daarom hebben ze in het begin wat extra zorg nodig. We hebben daar nu 2 weken de tijd voor en de vraag is of dat genoeg is, daarna moeten ze het zelf doen. Het makkelijke is dat je gewoon een scheut kan afbreken van de plant en deze dan in de grond zetten en daarna elke dag wat water geven.
Lesley ging de nieuw gekochte potjes uit la Rambla aan de muur ophangen. Nu is de muur mooi opgevuld, in het midden de borden van de steden en verder 5 potjes aan elke kant. Gezellig hoor.
Na het gedane werk is het altijd lekker om een borreltje te drinken en tapas te eten bij restaurant Manolo in Salinas. Onze favoriete drankjes zijn, anijs likeur, wat gemaakt wordt in Rute een plaatsje hier dichtbij of een pacharan ( likeur op basis van anijs en sleedoornbessen) of een hierbas (kruiden likeur), alles con hielo (met ijs) natuurlijk en dat voor minder dan €3 per glas.
Wanneer je een authentiek wit Spaans dorpje wil bezoeken waar vrijwel geen toeristen te zien zijn moet je echt naar Iznajar gaan. Loop dan eerst even een rondje om de kerk.
Begin rechts en dan zie je gelijk het mooie blauwe potten straatje.
Je blijft daar foto’s maken, het is werkelijk prachtig om te zien en zo goed verzorgd allemaal.
Daarna loop je door en kun je eventueel een kijkje nemen bij de begraafplaats, totaal anders dan Nederland. Maar als je dat wilt overslaan loop je gelijk richting de kerk en daar zie je en mooi kunstwerkje van een woestijn tuintje liggen.
Er zit ook een klein winkeltje La Loza waar je ijsjes en wat souvenirs kan kopen.
Aan de overkant is een klein museumpje.
Er staat daar een maquette van een cortijo, een Spaanse boerderij. Ik vond het geweldig om te zien en zo goed in detail, vooral aan de achterkant kun je goed zien hoe Spaanse huizen gebouwd zijn, ik herken er heel veel van want ook zo is ons huis gebouwd.
Toen we weer verder liepen keken we over de rand en genoten we van het prachtige uitzicht, alleen schrik je van het meer waar bijna geen water meer in zit.
Deze onderstaande foto is ruim 10 jaar geleden gemaakt wat een verschil hé met de foto hier boven, die waterstand is zo laag niet normaal meer.
Als je het kerkje bijna rond bent zie je nog meer leuke pleintjes en nog een museum.
In de smalle straatjes die het dorpje rijk is vind je nog diverse andere leuke plekjes en pleintjes, het is een genot om er door heen te slenteren. Ook al is het een piep klein dorpje, ik ben er trots op dat ze hier ook aandacht besteden aan de Lgtbi+.
Na de wandeling raad ik je aan bij Taska Lucia heerlijke tapas te gaan eten, Spaanser vind je het niet.
Ze hebben zelfs een tapa met mijn naam op de kaart en die moest natuurlijk geproefd worden. Vis met ei en asperges.
Je kunt je in Iznajar de hele dag vermaken want na een bezoek aan het centrumpje, kun je doorrijden naar het meer met strandje.
Daar kun je een lekkere duik nemen of je maakt een leuk boottochtje. Wij hebben dat nu weer voor een andere keer bewaard.
Ik probeer altijd zoveel mogelijk oude materialen te hergebruiken om het zo weer een nieuw leven te geven. Op ons enorme landgoed vind ik nog steeds van alles, inmiddels hebben we er ontelbare schoenzolen gevonden, huh hoezo denken we altijd, geen idee waarom we deze overal vinden, maar we vinden ook veel glas, lege blikjes, ijzerwaren, potjes en pannetjes.
Een paar mooie potjes en pannetjes had ik bewaard en nu blauw gemaakt om er plantjes in te gaan stoppen.
Tevens had ik hout van een oude kist gevonden, hee daar kunnen we wel een mooi naambord van gaan maken dacht ik gelijk, ik had ook nog wat oude balken uit de bovenkamer die kunnen we er ook voor gebruiken, dat alles hebben gecombineerd met potten en snel beton. Ik had nog wat sjablonen dus Elvira ging aan de slag en zo ontstond er iets moois.
Lesley was een bord aan het maken voor achter het dartbord zodat we geen gaatjes in de muur krijgen.
Zo hadden we allemaal een creatief dagje.
Het bord staat inmiddels aan de weg en niemand zal ons nu nog voorbij gaan rijden.
Vandaag even een moment genomen om lekker te gaan lezen, helaas mijn e-reader vergeten maar gelukkig liggen er genoeg boeken in huis, zowel Engelstalig als Nederlands, van spannend tot luchtig. Ik koos voor een detective.
Geprobeerd te lezen aan het zwembad maar dat is tussen 2 en 5 toch echt te heet voor mij.
Daarom maar even bij de buiten plek gaan zitten onder het riet. Maar ondanks het riet komt er toch nog behoorlijk wat zon doorheen, beter is het als we hier ook een dakje op gaan laten maken bedacht ik me.
Alles wat ik wil en leuk vind kost helaas ook bergen met geld, dus ik moest even mijn echtgenoot lief aankijken.
Na zo’n relaxdagje is lekker eten een fijne afsluiter, dit keer reden we naar Iznajar waar Elvira voor het eerst plaats nam bij de tafeltjes van la Cocina. Een restaurant waar je kan afhalen maar ook lekker ter plaatse kan eten, binnen of buiten, echt Spaans natuurlijk wel op de parkeerplaats! Regelmatig hebben ze hier thema avonden, dit keer was het thema vis, nu en dat is aan ons wel besteed. Ik koos voor een mosselpannetje vooraf en als hoofdgerecht een fantastische groene vis curry.
Om je vingers bij af te likken, zo lekker.
Ik weet zeker dat we elke keer als we in Spanje zijn hier wel een bezoekje aan gaan brengen, de prijzen zijn laag en het eten is geweldig en weer eens wat anders dan het typische Spaanse eten.
Toen ik de foto’s toegestuurd kreeg van mijn schoondochter, werd ik direct blij.
Wat een pracht die bloeiende tuinplanten bij onze Spaanse casa. Zo mooi die rozen en oh moet je die prachtige sering zien.
En dan die opkomende zon achter het zwembad, hoe mooi is dat.
Die rosé blauwe regen wat een pracht met die mooie trosjes. Ik neem me elk jaar voor om ook eens eind april begin mei te gaan maar omdat ik in maart jarig ben ga ik meestal dan al en mis ik al dit mooie natuurschoon. Ook zijn er in Cordoba de patio dagen in mei en dat schijnt een geweldig event te zijn en dat heb ik in al die 10 jaar nog nooit meegemaakt. Vele privé patio’s zijn dan openbaar voor publiek. Ik weet het nu zeker, volgend jaar zet ik het op de agenda.
Deze bovenstaande foto is me heel dierbaar omdat het de eerste foto is van onze kleindochter voor ons Spaanse huis. (Natuurlijk ook leuk dat haar ouders op de foto staan haha)
De volgende keer als we komen is het juni rond Lesley zijn verjaardag en dan staan de oleanders in bloei. Zo heeft elke periode zijn bloemen schoonheid.
Het allerfijnste van de Hacienda vind ik dat het zo rustig gelegen is, je ziet geen ander huis je kan in alle stilte genieten van alles om je heen. Ik zeg altijd je komt hier niet om te wezen je komt hier om te zijn.
Aqui no se viene a estar, se viene a ser.
Wil je de drukte opzoeken rij dan 3 kwartier en je zit in de stad of ligt aan het strand of loopt over de boulevard. Ik zou zeggen ervaar het zelf eens een keer maar pas op het is een verslavend plekje.
We verwelkomen je graag op Hacienda la Suerte in het hartje van Andalusië.
Ik houd van de natuur zeker in de lente, elke dag maak ik een boswandeling en zie ik de natuur veranderen, helaas heeft dat wandelen geen invloed op mijn lijn want verder zit ik de hele dag achter de computer. Ik heb besloten om vanaf mei van 40 uur naar 36 uur werken te gaan. Ik pas nu al op dinsdag op mijn kleindochter en ga vanaf mei ook maandag oppassen. Niet dat ik die dagen dan helemaal niet werk hoor want voordat ze komt werk ik vanaf 6 uur in de morgen een paar uur en nadat ze weg gaat om 4 a 5 uur werk ik nog een paar uur. Best druk maar ik vind het heerlijk om op haar te mogen passen. Ze is zo’n zonnestraaltje.
Ik wandel graag met haar en straks met het mooie weer ben ik ook van plan lekkere fiets toertjes te maken door de mooie omgeving waar we wonen. We wonen maar 4 km van het strand af en 3 km van de bossen en de bollenvelden zitten om de hoek.
Toen ik van de week langs de bollen velden fietste kreeg ik een echt Spanje gevoel, ik zag de kleuren van de Spaanse vlag.
Ik dacht gelijk aan onze kleindochter die met haar ouders voor het eerst naar Spanje is geweest. Helaas hadden ze een beetje pech met het weer want de temperaturen waren na het paasweekend flink gedaald.
De man van de pellet kachel was wel langs geweest een dag voordat ze aankwamen maar constateerde toen dat de printplaat kapot was en hem op dat moment niet kon maken.
Tot overmaat van ramp bleek ook de volgende dag dat de pellet kachel in de huiskamer het niet meer deed. Dat is niet handig als er een baby van 8 maanden in huis is. Gelukkig hebben we nog wat gaskacheltjes en een openhaard. Maar een goed werkende pellet kachel is toch wel essentieel. De pellet man kwam hem gelukkig snel maken.
Inmiddels werd het weer ook weer beter en konden ze lekker buiten genieten van het zonnetje.
Maar toen er weer een dagje regen aankwam gingen ze naar Benalmadena naar het zee aquarium.
Fallon vond het spannend maar ook super interessant.
Toen het de volgende dag weer warm was konden ze helaas geen gebruik maken van ons zwembad deze is nu leeg en wordt binnenkort helemaal opnieuw gevoegd.
Toen zijn ze naar het meer van Iznajar gereden dat maar 10 minuten bij ons vandaan is, heerlijk chillen daar.
De eerste keer Spanje is een leuke ervaring geweest voor het jonge gezinnetje. Er komen er vast nog vele meer. Nu gaan mijn ouders lekker 2 maanden.
Waar ligt jullie huis dan precies in Spanje wordt me vaak gevraagd. Ik begin dan vaak met het antwoord; In het zuiden van Spanje. Ik kijk dan even hoe mensen reageren om te bepalen of ze meer info willen of dat dat voldoende zegt voor ze.
Als ik merk dat ze nog meer willen weten vertel ik nabij Malaga. Als ze door blijven vragen zeg ik we vliegen op Malaga vliegveld en daar vandaan omhoog 65 km het binnenland in. Voor de echt geïnteresseerde wordt ik nog specifieker en zeg ik dat het nabij Antequera is want als ik het piep kleine dorpje Villanueva de Tapia opnoem waar we zitten weten ze het toch meestal niet.
Mensen die de buurt kennen weten het prachtige blauwe meer van Iznajar wel te vinden en dan zeg ik ja daar echt heel dichtbij zo’n 15 km.
Toen we op huizenjacht gingen waren voor mij een paar dingen belangrijk waar het huis aan moest voldoen.
A. Binnen een uur van het vliegveld
B. Rustig gelegen in de natuur, beslist niet in de toeristen zone
C. Makkelijk te bereiken, geen enge smalle bergweggetjes
D. Een zwembad
E. Een authentiek huis, geen modern vierkante blok.
D. Meer dan 10.000m2 grond
E. Minimaal 4 slaapkamers
Al onze wensen zijn uitgekomen toen we Hacienda la Suerte kochten.
Het ligt 50 minuten van het vliegveld, tussen de olijfboomgaarden, op maar 7 km van de A92 snelweg af, we hebben een heerlijk groot zwembad incl pierenbadje, een prachtige 100 jarige cortijo, er ligt maar liefst 22000 m2 grond omheen en er zijn 6 slaapkamers.
Mijn vriendin Lida had me jaren geleden zo enthousiast verteld over de schoonheid van Andalusië en daarom gingen we er voor het eerst in 2008 heen om het zelf te ontdekken en sindsdien zijn we verkocht aan deze regio.
Het is precies 10 jaar geleden dat we voor het eerst ons huidige huis op internet te koop zagen staan en gelukkig konden we een half jaar later ons de eigenaar noemen van dit prachtige pandje. Andalusië verveeld nog steeds niet en er valt nog steeds voor ons ook veel te ontdekken, hoewel we wel al heel veel gezien hebben.
Binnenkort ga ik 3 weken lang weer heen en ik ga zelfs met mijn dochter een paar dagen een mini vakantie houden bij een paar plekjes die ik nog niet eerder bezocht heb. Ik kijk er enorm naar uit om weer naar onze haciënda te gaan maar ook om nieuwe plekken te gaan ontdekken in Andalusië.
Toen we vorige week aankwamen viel het me al op dat er veel wespen zaten bij het muurtje aan het begin van het huis. Als je wespen wilt bestrijden kun je dat het beste doen als de zon onder is, dan zitten ze allemaal in hun nest en dan kun je het beste met spray aan de gang. Doe je dat overdag, geven de wespen een signaal af dat ze in gevaar zijn en komen er van alle hoeken en kanten wespen aan om je aan te vallen.
We waren immers net aangekomen en ik had geen zin dit al direct te gaan doen en ik moet toegeven ik vergat het ook elke keer s’avonds, dat komt natuurlijk omdat je met elkaar bent en we vaak uiteten gingen en als we dan weer thuis kwamen was het te donker.
Nu iedereen weg was dacht ik er weer aan. Lesley en ik liepen s’avonds met een spraybus gewapend naar de plek toe, maar tot onze verbazing zagen we een waterplasje liggen. Oh nee, het is geen wespennest, het is een waterlek!
Alweer dachten we, vlakbij hadden we al eens eerder een lek gehad, midden in het grind. Ons waterhuisje waar de hoofdleiding in zit ligt namelijk achter ons zwembad ergens op het land en dat gaat onder de grond via slangen richting ons huis. Hoe de leidingen precies lopen weten we niet. Waar gaan ze het huis in en waar gaan de vertakkingen allemaal naar toe. Geen idee er staat niks op tekening.
De waterplas lag precies bij het plateautje aan de zijkant van ons huis. Na wat graafwerk konden we nog steeds niet zien of de leiding daar het huis in ging of dat het via de zijkant van ons huis naar binnen gaat.
Waardeloos want nu moeten we eerst het muurtje afbreken om te zien hoe de leiding loopt en om zo het lek goed te kunnen opsporen. Morgen maar weer verder maar dan wel vroeg in de morgen want de wespen zijn dol op stromend grondwater.
We konden gelukkig een steenboor lenen en dat was echt nodig want om te zien hoe de leiding liep moesten we de dikke stenen wegboren. We kwamen er achter dat degene die deze leidingen in de grond gestopt had ooit er een flink zooitje van gemaakt had, ten eerste zijn het verkeerde leidingen, het zijn kunststof zwarte maar het moeten kunststof zwart met blauwe strepen zijn want die zijn veel sterker. Tot groot ongenoegen konden we niet goed zien hoe de leiding liep omdat er ook overal beton overheen was gestort en geen zand zoals dat hoort.
Helaas geen relaxte dagen voor de boeg, we begonnen met het water af te sluiten en boren maar en daarna de kruiwagens met puin weg te brengen ergens op ons land. Er is in totaal 20 uur geboord en er zijn 20 kruiwagen weg gebracht. Pff wat een klus is het geweest.
Het was heel frustrerend en dat met die hitte. Inmiddels was er namelijk een zuidenwind naar zuid Spanje gekomen die hete lucht uit de Sahara aanvoert en de temperatuur was naar 37 graden gestegen.
Uiteindelijk hebben we gevonden hoe de leiding liep en de precieze plek van het lek gevonden, er zaten diverse koppelingen in de leiding zagen we wat het ook zwak maakt. Maar een groot stuk slang is nu vervangen en we hebben er metalen koppelingen in gezet. Hopen maar dat de rest het wel houdt, want helaas zit er nog veel oude troep in de grond. Door het boren hadden we ook het riool per ongeluk geraakt maar dat is inmiddels ook weer gemaakt, het oude riool zagen we er nog onder lopen, is buitengebruik, moet je maar net weten. Tevens zat er koud een elektra draad in de grond zagen we maar daar stond gelukkig geen stroom meer op, maar alles moest wel gecontroleerd worden voordat je dat weet.
Gelukkig net voordat volgende week de gasten komen is dit probleem opgelost. Dit is nu het leven op de campo er gebeurd altijd wat.
Het is nu wel een bouwput, alles moet nu weer opgebouwd worden, wij hebben daar helaas geen tijd voor en ook onze aannemer niet. Voor nu hebben we het met een stukje kunstgras afgedekt en we hebben er wat mooie stenen langs gelegd, even een tijdelijke oplossing. Na de zomer moet er weer een nieuw muurtje komen, helaas kost dit geintje ons behalve stress in onze laatste dagen van de vakantie ook nog eens veel centjes. Grrrr.
Ik kan tegenwoordig niet meer zomaar langs een tuin lopen in Spanje zonder te kijken welke plantjes erin groeien en dan te denken zou dat bij ons ook kunnen. Het is een lichte obsessie geworden.
Dat komt natuurlijk omdat het bij ons huis allemaal klaar is en nu heb ik ruimte in mijn hoofd om verder te denken. In onze tuin kunnen we eigenlijk alleen maar planten hebben die goed tegen warmte kunnen en weinig water nodig hebben, dan valt er al veel af natuurlijk.
Maar als iets eenmaal geworteld is dan gaat het vaak ook redelijk goed want dan halen de wortels het water wel uit de grond. Tegenwoordig begin ik klein en stop de stekjes eerst in een pot om het later in de volle grond te zetten met eromheen potgrond en natuurlijke grond gemengd. Op deze manier heb ik dat met de plantjes op ons terras gedaan maar dat wil ik nu ook gaan uitproberen in de rest van de tuin. Ik wil graag wat meer variatie en niet maar alleen oleanders, hoewel ik er daar ook nog wel een stuk of 50 van wil hebben.
Dus waar kun je mij op het moment nu echt blij mee maken als je op bezoek komt, ja namelijk met potten en stekjes.
Tatienne en Joost kwamen gezellig bij ons op de borrel, zij zijn de eigenaren van de leuke B&B Casa Valle de Oro, als je ooit nog een keer in een Yurt wilt slapen tussen de olijfbomen moet je bij hun een paar nachtjes boeken, echt super gaaf.
Tijdens de borrel kwam het ter sprake dat wij nog wat oude rejas hadden liggen waarvan ze er wel 1 konden gebruiken. Wat wil je ervoor hebben vroegen ze, nou dat antwoord was voor mij heel duidelijk: stekjes graag! Zij wonen vlakbij ons en hun B&B ziet er geweldig uit en ze hebben een mooie grote natuurlijke tuin dus daar staat vast wel iets in wat het bij ons ook goed gaat doen.
Ik kijk nu al uit naar het najaar om de stekjes bij ons in de grond te kunnen zetten. Maar we moeten wel heel goed opletten om er een stukje gaas of er een stuk geknipte oude plastic waterfles omheen te zetten want de konijntjes zijn dol op jonge worteltjes. Zelfs de grootste stekelige planten lusten de konijntjes graag als ze net geplant geplant zijn. Ik ben dus al oude plastic waterflessen aan het verzamelen, zodat ik in het najaar veel nieuwe planten kan planten.
Spaansgeluk 