Al weken van te voren had ik tickets geboekt voor de Caminito Del Rey, het is zo’n bijzondere wandeling dat we het leuk vonden deze samen met mijn vriendin en haar man te doen.

Zij zijn ook wandelgek en gaan zelfs regelmatig op wandelvakantie, nou dan is dit wel de wandeling van Andalusië die je moet maken.

Ik kon natuurlijk nooit vermoeden dat er een forse blessure zou zijn bij Paul. Gelukkig gaat dat nu beter maar wandelen zat er voor hem echt niet in, maar Doom wilde wel graag met ons de Caminito lopen, we hadden toch de kaartjes. Wij hebben deze wandeling al zeker 5x gemaakt, maar het verveeld nooit daarom vinden wij het ook steeds weer leuk om te doen.

Ik had een vroege wandeling geboekt, wat natuurlijk lekker is vanwege de temperaturen maar voor onze nachtrust was het wel wat vroeg.

We vertrokken namelijk al om 7 uur 15 van huis. Paul bleef vandaag thuis en dook met een boek in de zithoek bij La Calera.

Het is een uur rijden naar de parkeerplaats welke naast restaurant El Mirador in Ardales ligt en daarvandaan moet je nog een stukje lopen. Eerst door een tunneltje door de rotsen en dan kom je na 1.5 km bij het begin van het wandelpad aan.

Helmpje op en genieten maar van al het natuurschoon en de bijzondere wandelpaden die helemaal langs de rotsen lopen.

Het is echt geen enge wandeling, maar als je de foto’s bekijkt ziet het er echt heel spectaculair uit en ook wel een beetje spannend het is ook zo’n klein wandelpaadje langs de rotsen met hele diepe afgrond.

Maar het valt echt enorm mee, ik zeg altijd kinderen vanaf 8 jaar mogen deze wandeling lopen dus het is echt wel veilig. Het oude wandelpad ligt eronder en deze is sinds een aantal jaar geleden verboden omdat deze wel heel onveilig was vandaar ze een nieuwe (veilige) gebouwd hebben.

Het is echt een magnifieke wandeling, je gaat van hoog naar laag, van een gewoon breed bospad naar een pad langs de rotsen, naar een smal planken pad boven een kloof, de kliffen zijn 400 meter hoog, het is de diversiteit die het een afwisselende leuke wandeling maakt.

We hadden ook een bonus we zagen namelijk wilde berggeiten en er vlogen ook vele gieren boven ons hoofd. (Wachten tot we vallen haha)

In het midden van de wandeling zit een plateau met een glazen bodem om zo naar beneden te kunnen kijken. Als je last hebt van hoogtevrees zou ik dat niet doen.

De wandeling wordt afgesloten met een echt hoogte punt, een hangloopbrug, deze wiebelt een beetje en is best spannend.

Na de brug ga je weer dalen en ben je bijna bij het einde van de wandeling maar dan moet je nog 2 km naar de bus toe lopen die je weer terug brengt naar de parkeerplaats. Met voorloop en naloop is de route 7.7 km, het is één richtingsverkeer.

Toen we weer thuis kwamen na deze enerverende wandeling was het lunchtijd en hebben we een gazpacho gegeten, dat is een koude tomaten soep met daarnaast allemaal schaaltjes groenten die je erin kan doen, super gezond en lekker fris. Dat hadden we even nodig na onze inspanning.

Verder de hele middag gechild, lekker aan de aardbeien gin tonic. (Dat is een blijvertje, ontdekt door onze dochter, zo lekker!!)

S’avonds zijn we uiteten geweest bij La Paloma, dat restaurant ligt 3 km bij ons vandaan.

Wat een heerlijke gezellige dag was het geweest, ik vind het zo leuk dat mijn vriendin er is.