Ik ben al jaren een liefhebber van Fado muziek. Maar dat is toch niet Spaans hoor ik je denken. Dat klopt dat is Portugees. In 1987 was ik op vakantie in Portugal en tijdens een etentje trad er een fado zanger op en werd ik gegrepen door het muziek genre. Ik vind fado vooral mooi als het door een vrouw gezongen wordt. De muziek is melancholisch, met die kenmerkende Portugese gitaar en contrabas. In de loop van de jaren heb ik fases waarbij de fado muziek aansluit bij mijn stemming en dan draai ik het veelvuldig. Omdat ik geen Portugees versta heb ik geen idee wat ze zingen, vaak schijnt de pijn van het leven bezongen te worden maar gek genoeg voel ik me heel rustig en blij worden van deze muziek en het ontroert me ook.

Favorietjes van mij zijn toch wel Amália Rodrigues, Mariza, Dulce Pontes en Cristina Branco.

Van deze laatste had ik 2 jaar geleden al kaartjes gekocht en nu pas kunnen inwisselen afgelopen zondag. Wat een bijzondere mooie emotionele voorstelling gaf Cristina en het leek wel of de nummers naar mate de show vorderde steeds mooier werden. Het akoestisch gezongen nummer aan het eind bezorgde me kippenvel.

Als je toch zo van die muziek houdt waarom heb je dan in Portugal geen huis gekocht zal je denken. Nou het stond helemaal niet vast waar we een huis zouden gaan kopen hoor jaren geleden. Het is heus niet een levenslange droom geweest van ons geweest om in Spanje te gaan wonen en een huis daar te kopen.

Toen de kinderen van plan waren het huis uit te gaan hadden we een nieuw levensdoel nodig vonden we toentertijd en leek het ons leuk om een huis in het buitenland te hebben als een soort van nieuwe hobby tegen het empty nest syndroom. Waar zullen we dat dan doen vroegen we ons af en Portugal is toen zeker op ons lijstje gezet, net als Italië en Frankrijk. Maar uiteindelijk hadden we toch het beste gevoel bij Spanje en zijn we daar op onderzoek uit gegaan.

Dat het wel het echte Spanje moest zijn was voor ons direct duidelijk. We wilden niet in een gebied wonen waar het speciaal zo gemaakt is om de toeristen te pleasen.

Inmiddels hebben we een leuke lokale band gevonden die prachtige Spaanse liederen zingt bij ons op het terras en het is dan wel geen fado maar ik vind het helemaal prima!

Genieten doen we zeker en de hacienda staat bekent in de omgeving als het huis van de muzikant omdat de vorige eigenaar het gebouwtje naast ons huis gebruikte als muziek studio.

De gitaar die hij heeft achter gelaten voor ons wordt door gasten nog regelmatig gebruikt en niet alleen door gasten zoals je ziet!