Het voelt wel een beetje raar hoor, na 31 jaar in Santpoort mijn ouderlijke huis te hebben gehad is deze woning nu al helemaal leeg. Woensdag vertrekken mijn ouders voor 2 maanden naar Spanje om na terug keer in een appartement te gaan wonen in IJmuiden. Geen tuin en geen boven.
Het grappige is dat ze in Spanje juist wel een bovenkamer hebben gekozen om hun eigen te maken en die tuin is er ook genoeg. Eigenlijk een perfecte combi, ben je het ene zat ga je na het andere en ach wat is nu 3 uurtjes reizen met het vliegtuig.
Zondag nog wel even met de hele familie mijn oma haar 94 ste verjaardag gevierd in een kaal huis met statafels, heel apart. Maarja afscheid nemen van iets is nooit leuk maar er komt altijd weer wat anders voor in de plaats en ik ben blij dat we mijn ouders nog zoveel plezier in ons Spaanse huis mogen laten beleven.
Zaterdag hadden we een leuke boottocht gemaakt met onze vrienden Joyce en Job, zij hadden afscheid genomen van hun prachtige zeiljacht en daarvoor in de plaats hebben ze een leuke sloep gekocht. Je laat iets je krijgt iets. Tot de late uurtjes hebben we genoten van de gezelligheid op de Loosdrechtse plassen met vuurwerk en al.
Super, na maanden hard werken en veel reizen nu eindelijk daar genieten.
Afscheid nemen van het ouderlijk huis omdat het verkocht is, is altijd emotioneel.
Wat een geluk dat ik een stukje van de wereld ben!
Afgelopen woensdag namen Mara en ik de Transavia machine HV6117 naar Málaga en komen bij het uitstappen een OUDE 😉 man tegen van bouwjaar 1947. Hij is al 66 en ik wordt dat pas eind van dit jaar. Over wie ik het heb Ira? Je vader Nico Vinke.
Salu2 Albert.