Er stond nog 1 grote tempel op ons lijstje dus deze kwam vandaag aan de buurt, deze tempel ligt een flink eind buiten de stad een beetje in het midden van het eiland ongeveer 45 minuten met de taxi.

Onze taxichauffeur was een hele aardige man en hij vroeg of we de beroemde witte koffie al geproefd hadden. Deze koffie wordt gemaakt van witte bonen die alleen op dit eiland voorkomen. Hij kon op de weg naar de tempel toe wel even stoppen bij een winkel die dit verkocht. Waarschijnlijk krijgt hij daarvoor een soort provisie dachten we, maar we wilde het eigenlijk ook wel even proeven. Toen we binnen kwamen stonden daar een aantal dames met termoskannen gratis koffie in kleine bekertjes in te schenken, ontzettend veel soorten, ik drink nooit koffie maar zelfs deze luste ik best wel, koffie met cocos, koffie met gemberthee, koffie met caramel, koffie met aardbei je kan het zo gek niet bedenken of ze hadden het en natuurlijk de witte bonen koffie, die bonen zijn overgens gewoon bruin hoor, want ze worden gebrand, maar het is toch een speciaal soort. Wij hebben een pak gekocht en ook de cocoskoffie, niet echt goedkoop maar wel leuk. 
Het verkeer is enorm rommelig in Maleisixc3xab de auto's rijden er links, halen aan elke kant in en dan heb je nog de vele brommetjes die aan alle kanten opduiken, wij vroegen ons al af of dat wel helemaal goed ging, en nee hoor tegen onze taxi klapte een oud mannetje aan met zijn brommertje, de taxichauffeur kon er niks aan doen, het mannetje wilde zich er gewoon tussen wurmen. Gelukkig had het mannetje niks maar de taxi had wel flinke schade. Maar omdat de oude man erg arm was en hij de schade toch niet kon betalen liet de taxichauffeur het er maar bij zitten, zo gaat dat daar.

Geschrokken reden wij weer verder naar de grootste tempel van Zuid Oost Azixc3xab, deze tempel is enorm en beslist de moeite waard.

De tempel heet de Kek Lok Si Tempel, van grote afstand kan je hem al zien liggen in de heuvels.

Het is een boeddistische tempel en bestaat uit vele gebedshallen, torens en pagodes die elk weer hun eigen bouwstijl hebben, deze stijlen komen uit China, Birma en Thailand.

In de 30 meter hoge pagode kan je een klim naar boven maken van 7 verdiepingen, mijn dochter en ik vonden de vierde hoog genoeg, de mannen renden stoer de trappen op tot het gaatje.

De bouw van dit complex is gestart in 1890 maar was pas klaar in 1930.

Ik heb een mooie waaier in de tempel gekocht en de kids een kettinkje met hun Chinese sterrenbeeld erop. Cheyenne is een aap en Jairo een slang.

Met een kabelbaantje zijn we naar het hoogste gedeelte van de tempel gegaan en daar staat sinds 2002 de Kuan Yin, de godin van genade, een burmees bronzenbeeld.

Met onze taxichauffeur hadden we afgesproken dat hij bleef wachten op ons omdat er daarvandaan vaak moeilijk taxi's zijn te verkrijgen, dus deze stond lekker voor ons klaar om ons weer terug te brengen naar ons hotel.

Die avond zijn we weer bij een hawker stalleltjes pleintje achter ons hotel gaan eten, lekker eten voor weinig geld en voor ieder wat wils. Alweer de laatste avond in Penang.