Wat ik wist van Tarifa was dat het een kitesurf walhalla is en dat het ligt op het zuidelijkste puntje van Spanje. Maar dat het zo dichtbij Marokko lag wist ik niet, maar 14 km, je ziet het goed liggen bij helder weer.

De oude binnenstad is vrij klein, maar je moet echt opletten dat je in de smalle, kronkelende straatjes niet verdwaald. Tientallen leuke gezellige restaurantjes vind je er en vooral s avonds bruist het in the old town zoals het ook wel genoemd wordt.

Ons hotel Hospedaje Villanueva ligt naast de Moorse Puerta de Jerez de toegangspoort tot het ommuurde oude centrum, een perfecte plek om te overnachten en voor een zeer gunstige prijs, vanuit ons raam zagen we zelfs de zee. Parkeren is ook gratis op 10 min lopen gewoon tussen de huizen.

Er stond een loei harde wind mijn god als je een foto wilde maken moest je echt opletten dat je mobiel niet weg waaide. Nu staat hier denk ik altijd wel wat wind want het staat bekend als een ideale plek voor kitesurfen en windsurfers. Maar vandaag was het extra heftig, Chey wilde eigenlijk gaan duiken, maar dat kon niet vanwege de wind.

Toen we naar most southern point liepen en aan de ene kant de Atlantische oceaan zagen en aan de andere kant de middellandse zee zagen, waren we onder de indruk van de waalhalzen die daar op hun kite stonden, spectaculair gewoon.

We dronken een lekkere aperol Spritz bij strandtent El Chringuito en zaten in de luwte van de wind en bleven daar tot zonderondergang zitten kijkend naar de sportieve surfers, wat een hotspot dit.

S’avonds aten we bij het leuke restaurantje op de hoek Los Melli.

Daarna dronken we nog een wijntje bij een leuk barretje, zo kun je hier bij vele hippe plekjes terecht.

De volgende dag nog even ontbijten bij El Taller 2.0 een juweeltje voor het ontbijt, wat een keuze heb je daar voor een goed ontbijtje! Daarna door naar Cadiz. Tarifa is ook een plek om terug te komen met Lesley vind ik.