Ik blog altijd achteraf dit omdat ik het moment zelf intens beleef en vaak geen tijd heb om aan het eind van de dag alles op te schrijven, maar het zit allemaal in mijn hoofd en het komt er vanzelf uit op een moment waarop ik het mezelf gun het te vertellen op papier, ik zeg ook altijd ik ben geen schrijfster maar ik ben een verteller.

De afgelopen periode is best wel druk geweest dus ik loop behoorlijk achter. Ik zal nu vertellen wat we de laatste dagen van het jaar nog meer beleefd hebben.

We waren zoals ik in mijn vorige blog al schreef in de kerstvakantie naar Spanje gegaan. We hadden een geweldige dag in Malaga beleefd. Toen we s’avonds thuis kwamen keek ik mijn mail door en zag ik dat mijn oudste neef Bob mij een bericht gestuurd had. Hij was deze maand ook in Spanje en hij schrijft net als ik altijd zijn belevenissen op papier, hij heeft dan wel geen blog maar hij deelt zijn verhaal via de mail met vrienden en familie, super leuk om te lezen allemaal. Maar enfin normaal ben ik niet in Spanje in deze periode van het jaar en hij wel elk jaar dus nu zou het er dan eindelijk van kunnen komen dat we elkaar in Spanje zouden kunnen ontmoeten. Ik stuurde hem direct een mail terug om hem uit te nodigen. Ik kreeg vrijwel direct een reactie terug dat hij 24 december langs zou komen.

Maar 23 december stond eerst nog een leuke activiteit gepland. We reden vroeg in de morgen naar Ardales om een wandeling te maken bij de Caminito del Rey. Les en ik hadden dat al een keertje gedaan en vonden het zo spectaculair dat we deze tocht van 8 km graag nog een keer wilden maken met Chey en Elvira. Het weer was geweldig, niet te warm niet te koud, ik had werkelijk geen idee dat het deze periode van het jaar zo heerlijk zou zijn hier. Januari is een stuk kouder weet ik uit ervaring. Na de wandeling werden we weer terug gebracht met de bus en gingen lunchen bij restaurant Mirador met uitzicht op de prachtige meren van Ardales.

Nadat we in een uurtje weer naar huis reden hebben we nog even met de beentjes omhoog gezeten maar niet voor lang want we hadden nog een heel speciaal etentje op het programma staan. Uit vele hoeken had ik al eens gehoord dat er een geweldig restaurant verscholen lag in het hart van Andalusië tussen de vele olijfboomgaarden. Restaurant Casa Piolas in Algarinejo. We kwamen om 8 uur en gingen weg om half 1 en werden verwent met een 13 gangen menu, werkelijk sterren kwaliteit en dat voor slechts €50 pp. Wat een goede aanrader was dat zeg, bij het weg gaan werden we door de chefkok gekust.

24 december kwamen mijn neef Bob en Jolanda op visite, leuk om hen ook ons huis te laten zien. Zij zitten elk jaar in Torrox en willen daar tzt ook een huis gaan kopen. Zo grappig dat mijn neef ook Spanje gek is, zal dat een familie trekje zijn? Het was zo gezellig dat we nadat we de hele middag buiten gezeten te hebben ook s’avonds met elkaar kerstavond gingen vieren in onze gezellige keuken. Volgend jaar gaan we als wij weer met kerst naar ons huis gaan ook zeker hun ideale plekje in Spanje eens bewonderen.

25 december kerst in Spanje, Lesley wilde graag voor ons een lekker menuutje maken en vond dat hij niet met een simpel 3 gangen menu voor de dag kon komen dus het werd een speciaal 6 gangen menu. De tafel was mooi gedekt en we hebben erg genoten met elkaar.

26 december vlogen we weer terug naar Nederland om ook kerst te vieren met onze zoon en zijn vriendin en mijn ouders. Mijn moeder had zich behoorlijk uitgesloofd in de keuken. Dus ook deze dag werd zeer geslaagd.

Tussendoor elke dag gewerkt en oud en nieuw vierden we bij onze zoon met een gezellig familieavondje.

Het jaar 2016 werd goed afgesloten met allemaal mooie en bijzondere maar helaas ook verdrietige momenten. Maar we proberen alle mooie herinneringen vast te houden en van 2017 een gelukkig jaar te gaan maken. Salud voor iedereen!