De buurman was al een paar dagen bezig om al het graan wat voor ons huis op het land staat te maaien. Daarna ging hij ijverig verder met het maken van balen. Wat een klus.
Elke keer staat er wat anders op het land, de ene keer kleurt het land helemaal lichtgroen van de aardappelplant en op een ander moment is het geel van de tarwe, daarna laten ze er vee op grazen om de gewasresten op te eten. Ons uitzicht is dus altijd verrassend anders.

Dankzij het vee wordt het land op een natuurlijke wijze bemest en komen er weer nieuwe voedingsstoffen in de bodem, wat ook weer leidt tot een betere kwaliteit van de grond, maar het is ook goed voor de gezondheid van het vee. Deze grond maakt het dat de gewassen beter weerbaar zijn tegen de gevolgen van klimaatveranderingen, zoals onregelmatige regens en droogte. Een prachtig doordacht systeem en wij genieten elke keer weer van een andere view vanaf onze Hacienda.

Een dag nadat buurman alle balen van het land af had, hoorden we tegen de avond ineens een kabaal. Ik zei tegen Lesley, het lijkt wel of ik ezels hoor. Maar wat bleek de koeien werden het land opgelaten en zij waren zo blij dat ze de raarste geluiden produceerde. We liepen naar het hek toe en zagen een stuk of 50 donkerbruine koeien, kalfjes en stieren heel blij heen en weer lopen en ze waren flink aan het loeien naar elkaar met af en toe wat gebalk achtige kreten er tussen door. Werkelijk prachtig om te zien en te horen. Omdat het een groot stuk land is hebben wij de verrekijker gepakt om alles wat dichterbij te halen. Ik werd hier zo blij van.

De volgende dag werden er nog eens een stuk of honderd geiten op het land erbij gelaten en ook nog 3 paarden. Wat zaten wij te genieten op ons terras van dit prachtige uitzicht. Ik zou voor geen goud dicht aan de kust hutje mutje willen zitten en dat het enige uitzicht wat je ziet is, huis, huis huis. Nee hoor geef mij maar een uitzicht van olijfbomen en het vee op het platteland.