Een eeuwigheid, ja echt hoor maanden hebben we moeten wachten op het plaatsen van een nieuwe pelletkachel in ons Spaanse huis. Eindelijk gaat het het dan gebeuren. Ineens prompt, morgen komen we, appte ze. Alles moest omgegooid worden door mijn ouders die nu in ons Spaanse huis zitten, ze hadden eigenlijk andere plannen, maar ik was bang als ik zou zeggen het kan morgen niet dat we dan weer een tijd moeten wachten. Dus kom maar op. Pap let je hier en daar op zei ik en Mama maak je foto’s zei ik, zodat ik het van een afstandje toch nog even kan volgen.

De mannen waren op tijd, om 9 uur stonden ze op de stoep. Hebben ze de juiste kachel mee en sluiten ze hem wel goed aan was mijn vrees. We hebben namelijk een pelletkachel gekocht die geen lucht uitblaast maar verwarmd door middel van water, dit water loopt via buizen naar de radiatoren. Check ook goed of alles het doet hoor na het aansluiten gaf ik mijn ouders mee.

In de winkel hadden we de vorige keer dat we er waren alles goed doorgesproken maarja we weten inmiddels dat het bij de klusjesmannen soms anders kan uitpakken.

Dus toen de eerste foto van mijn moeder kwam dacht ik gelijk, wat doen ze nu? Het appje van mijn vader wat ik kreeg maakte gelijk duidelijk dat ze met iets bezig waren wat totaal niet afgesproken was.

Ze sluiten alles aan op de huidige afvoer en omdat ze nu volgens de nieuwe regelgeving minimaal 2 meter naar boven moeten komt er een buis buiten het huis omhoog en hoeven ze geen nieuwe gaten te boren schreef mijn vader.

Ik schrok me rot en belde onmiddellijk mijn vader op, STOP gilde ik bijna, dit is niet wat we willen, we gaan toch niet zo’n lelijke zilveren buis aan de buitenkant van het huis naar boven laten lopen dat is geen gezicht. Ik wil een zwarte en die moet binnen omhoog gaan en dan aan de zijkant naar buiten. Ik hoorde mijn vader in zijn beste Spaans/ Engels tegen de mannen praten, mi Hijo problema, hija riep ik nog en ik ook tubo negro, mijn vader gaf het door. Die hebben ze niet mee en dan moeten ze ook een gat gaan boren, kan me niet schelen zei ik zo wil ik het en niet anders. De ene man ging nu met enige tegenzin de buis halen bij de winkel en de andere begon alvast met boren en zo kwam het toch nog goed, pfff.

Ben ik even blij met die foto van mijn moeder anders was ik echt niet vrolijk geweest. Ik zei gelijk maar even voor de zekerheid let er wel op dat die droppies de kachel in het midden plaatsen van de blauwe tegels want als je even niet oplet staat dat ook scheef.

Gelukkig is alles goed gekomen en na 4 uurtjes waren ze klaar en de kachel is getest en door mijn ouders goed bevonden.

Nou ik ben er enorm blij mee, hij staat prachtig, beter dan die grote oude rode.

Maar een rib uit ons lijf kost het wel weer, ja zoals ik al zei gisteren mei is een echte dure maand en de maand is nog niet eens voorbij want er staat ook nog een tripje Italië op de planning eind mei, dus dat wordt water ipv wijn en pizza eten zonder beleg vrees ik haha.