Dit keer onbijt met pannekoekjes erbij, echt jammer dat we hier niet langer blijven. Het was helaas geen lekker weer vandaag dus aan het zwembad konden we niet meer zitten, het begon namelijk flink te regenen.

Pas om twaalf uur vertrokken we naar ons volgende verblijf, een b&b van Spaanse mensen, dat leek me ook heel leuk om eens mee te maken.

We namen afscheid van Caroline, Alain en de hondjes en we houden contact via facebook met dit super aardige en leuke stel.
Een beetje regen is niet erg maar het viel echt met bakken uit de lucht. We probeerde nog even langs te gaan bij een olijvenfabriek voor een rondleiding maar deze werd alleen doordeweeks gegeven helaas. Dan maar door rijden naar Villanueva de Rosario waar die Spaanse mensen wonen.

Het was goed te vinden want vanaf de snelweg stond er al een officeel bordje met casa rural erop, letterlijk betekend dat landelijk huis maar die naam mag je pas voeren als je aan bepaalde regels voldoet, je moet bijvoorbeeld een kamer hebben die voor invaliden toegankelijk is, je moet een bidet op de kamer hebben en noem zo maar op.

Toen we bij de b&b La Canada del Sacristan aan kwamen keken we ons ogen uit, echt een prachtig landhuis met alles erop en eraan en alles was zo netjes.

We werden ontvangen door Carmen en Antonio in de receptie en we moesten onze pasporten afgeven, daarna werd ons de kamer gewezen. We hadden het gevoel dat we in een hotel waren terecht gekomen alleen dan wel heel kleinschalig, ze hebben maar 4 kamers hier. Want de deur ging open met een pasje en dat zelfde pasje moest je ook voor het licht gebruiken, er stond een mooi groot bed in de kamer en er was een tv, een airco, een hanglegkast en een bureau. Op het bureau lag een uitgebreide informatiemap met voorin een welkom blad waar het 1 en ander over de cortijo zelf in stond en een mooie tekst als deze: It’s a pleasure to share this space with you and we hope this house will be yours during your stay with us, so we invite you to enjoy it, dit allemaal gedrukt op eigen logopapier. Verder stonden er de tijdslijnen van het onbijt en diner in, de gerechten die je kon kiezen en de huisregels, ook lag er een beoordelingsblad waar we ons tevredenheid konden invullen bij het weggaan, er was een cijfer te geven voor de service, netheid, eten etc etc. Erg professioneel allemaal.
Omdat het nog steeds slecht weer was gingen we in de gezamenlijke ruimte een muziekje luisteren, boekje lezen en een drankje drinken, er stond daar een minibar met daarnaast een lijstje om aan te tekenen wat je allemaal genomen had. Samen met ons was er nog een jong Spaans stel die aan het biljarten waren. 

Toen het aan het eind van de middag droog werd zijn we nog lekker wezen wandelen in de omgeving, het gebied vind ik erg mooi, veel olijfbomen maar ook veel andere soorten bomen.
Om 8 uur schoven we aan tafel, Antonio bleek een geweldige kok te zijn en met een paar woordjes Spaans en veel meer woorden Engels hebben we nog even met de eigenaren gesproken, dat gold ook voor het jonge stel ze bleken ook redelijk goed Engels te spreken, hij had zijn vrouw verrast met een weekendje weg voor hun 1 jarig huwelijksfeest, ze woonden zelf in Lucena. De eigenaren woonden hier nu 3 jaar, ze komen uit Noord Spanje, toen ze dit kochten was het een klein huisje met stallen waar een echtpaar in woonde met 11 kinderen, de stallen waar eerst de dieren stonden hebben ze platgegooid en het verbouwd tot huis. Ze bezitten 70.000 m2 land, dat is echt heel veel.
Vooraf had ik een romige pompoensoep met kaas en croutons erin, en Les had een patxc3xa9 met een saus van citrusvruchten met Pedro Ximenez, als hoofdgerecht had ik een Riofrio forel met ibericoham en Les had eend met appelpuree en zoet/zure rode wijnsaus.  Daarna hebben we in de zitkamer nog een Herbas likeurtje gedronken.