Wat was het een prachtig verjaardags weekend geweest, met veel gezelligheid, eten en drinken. We zaten gisteravond nog zo vol van 3 dagen eten, dat alleen een klein kopje soep en een geroosterd broodje met knoflook boter voldoende was. Mijn broer en schoonzus kwamen ook nog even een glaasje drinken voordat zij uiteten gingen met hun vrienden. We hadden een lekker stukje kaas gehad die ze gekocht hadden tijdens hun tour bij de kaasboerderij. Ze waren ook nog bij de bier brouwerij geweest vertelde ze. Daar hadden wij allemaal geen tijd voorgehad maar ik zeg altijd je moet iets overhouden om terug te komen.

De volgende dag moesten we om 10 uur al uit het huisje, het moest netjes achtergelaten worden dus we stonden om 7 uur al op om te ontbijten om daarna aan de schoonmaak te beginnen. Om 10 uur kwam de taxi ons halen. We reden naar de supermarkt om de statiegeld kratjes terug te brengen en daarna liepen we nog even door het dorpsstraatje. We zagen onderweg ook een aantal mooie bronzen standbeelden staan. De jutter staat in de Dorpsstraat en van de zeeman/ontdekkingsreiziger Willem de Vlamingh staat een beeld aan het water vlakbij de boot.

Ik kreeg van mijn moeder een leuk zeehond kopje, deze kan in het water drijven, leuk voor in ons Spaanse zwembad. Zo los gefotografeerd ziet het zeehondje er misschien een beetje eng uit maar als je het in het water ziet drijven ziet het er juist heel schattig uit.

We dronken nog kopje chocomelk bij restaurant Gestrand, dat was ons eerste restaurantje en ons laatste restaurantje van onze Vlieland trip, de cirkel is rond.

We stapten om 11.50 op de boot. Van de 5 Waddeneilanden hebben we er nu 3 bezocht. Nog 2 te gaan.

In Harlingen aangekomen hebben we nog geluncht en toen was dit verjaardag weekend echt voorbij. Wat was het weer een mooie verjaardags belevenis zo met familie en vrienden, iets om nooit meer te vergeten.

Tja en waar zal Chey volgend jaar haar verjaardag vieren? We gaan het zien, met onze dochter die heel avontuurlijk is weet je het nooit.

Het zijn echt prachtige huisjes deze duinhuisjes.

Ik ben blij dat ik juist deze gehuurd heb van de vele huisjes die er op het eiland te vinden zijn. Ze zijn betaalbaar en ze zien er leuk uit aan de buitenkant met die rieten daken en aan de binnenkant zijn ze heel modern en van alle gemakken voorzien. Een goede keus en aan te raden.

Vandaag vertrokken er met de ochtend boot al 2 vriendinnen van onze dochter, echt super leuk dat zij ook van de partij waren om haar 30 jaar te vieren. Het was super gezellig dat ze er waren, ze zijn al bevriend sinds de middelbare school en hoorden natuurlijk bij dit feestje.

Na het ontbijt besloten we een wandeling te maken naar de vuurtoren. Het was een heerlijke ochtend waar je de wind door je haren voelt waaien en de zilte zeelucht je neus prikkelt.

Onderweg zagen we de fazanten lopen, zo leuk, je voelt je 1 met de natuur.

Toen we bij de vuurtoren stonden realiseerden we ons pas goed dat het eiland helemaal niet zo groot is.

Wanneer je links keek zag je de zee en wanneer je rechts keek zag je de zee. De ene kant ligt de noordzee en de andere kant is de waddenzee. Het is eiland is daar zo’n kleine 5 km breed.

Het is niet zo’n hele grote vuurtoren maar valt natuurlijk door zijn rode kleur enorm op in het groene duinlandschap.

Bij helder weer kun je de Friese kust zien maar ook Texel en Terschelling liggen zo dichtbij dat je ze dan kunt zien.

De toren is gebouwd in 1876 en is slechts 17 meter hoog.

Het was een leuk bezoekje aan de vuurtoren en een heerlijke wandeling door het bos, net toen we weer terug waren in het huisje begon het flink te regenen.

Met de middag veerboot gaan er nog een aantal naar huis en straks blijven alleen mijn ouders, Les en ik en onze dochter nog een nachtje in het huisje. Maar eerst gingen we nog een gezamenlijke lunch doen in het dorpje bij restaurant Zeezicht.

De lunch was een cadeautje van mijn schoonzus, echt super lief.

Toen was het uitzwaai moment gekomen. Dag lieverds, het was een gezellig weekend zo met elkaar.

De vriendinnen zaten samen met onze dochter in een huisje en de rest zat samen in een dubbel huisje. De ochtend was vrij, ieder kon zijn eigen ontbijt tijd kiezen en wandelen of zwemmen, een spelletje doen of relaxen naar eigen invulling.

Wij kozen voor een gezamenlijk vroeg ontbijt in het dubbele huisje.

Mede omdat dat kleine spookje natuurlijk ook altijd op tijd wakker is. De meiden hadden hun eigen tijd.

Na het ontbijt hebben we een wandeling gemaakt, even de zee zien. We zaten echt maar 5 minuten daar vandaan.

Na de relax ochtend liepen we naar de strandtent t’Badhuys om eerst een wandeling te maken met de gids met de hoed en gelijk wat zwerfafval op te ruimen en de gids vertelde nuttige en smeuïge verhalen over het eiland.

Er wonen maar 1100 mensen op Vlieland maar er komen wel 200000 toeristen elk jaar. Vroeger kosten de huisjes maar 5000 gulden en nu gaan ze voor gemiddeld 7 ton weg.

Kunstenaars maken van zwerfafval mooie kunstwerken.

Het zwerfafval wat wij vonden was wat troep en plastic en mijn moeder spotte zelfs een condoom langs de weg, gatsie.

Na de wandeling gingen we lunchen in het t’Badhuys daar werden we goed in de watten gelegd met een heerlijke maaltijd naar keuze. Wat voor de 1 een lekkere salade betekende en voor de andere een bordje mosseltjes en voor weer de andere een broodje kroket. Tijdens het eten deed ik een quiz met 30 vragen over Chey haar leven en er waren twee winnaars, en toen bedacht Chey zelf een benadering vraag en oma had gewonnen! Een koelkast magneetje van een zeehondje met Vlieland erop en oma gaf deze weg aan Katja omdat zij uit Finland komt.

Kleine Fallon zat van alles wat er om haar heen te zien was te genieten. Kleine schat.

Om half 3 stond de Vliehors-expres klaar voor ons om over het strand te scheuren.

De bus reed niet alleen voor onze groep maar ook met andere dus we zaten helaas niet allemaal naast elkaar.

In de wagen speelde een accordeonist allemaal Nederlandse liedjes, wat hilarisch was, de jongelui vonden dat natuurlijk niks.

Maar wij maakte er gewoon een lolletje van een zongen en klapten hevig mee.

Onderweg mooie vergezichten over het strand en de banden sporen waren goed zichtbaar, we zogen goed de grond in en af en toe moest er behoorlijk wat gas gegeven worden om daar uit te komen.

We stopten bij het drenkelingen huisje. Een vroegere opvangplaats voor gestrande drenkelingen. Het schijnt dat er 100 mensen gered zijn door hier te kunnen schuilen.

Binnenin is een klein jutters museumpje met spullen die er allemaal op het strand gevonden zijn.

De gekste en apartste dingen zoals, flessenpost, sigaretten, speentjes, jasjes en andere kleding, koffie, hout, vissen die op sterkwater zijn gezet, tot gebitjes.

We zagen ook nog een jong zeehondje.

Ook zagen we Texel liggen op slechts 2 km afstand.

Het gebied de Vliehors is de Sahara van het noorden van Nederland en nu als een militair oefen terrein in gebruik, het enige gebied in Nederland waar ze mogen oefenen met munitie en explosieve ladingen, het is een behoorlijk weids gebied van ruim 20 km aan de westkant van Vlieland.

Een prachtig gebied en fantastisch om mooie foto’s te maken.

Dit zijn de resten van een oude steiger voor de boot naar een ander naastgelegen eiland.

Na deze leuke rit dronken we nog lekker een warme kop chocomelk met een juttersbitter bij het strandpaviljoen.

In de avond bleven wij thuis een zelf gemaakt soepje eten maar de meiden gingen nog lekker eten in het dorp bij Grand Café.

Waar Chey verrast werd met taart en vuurwerk als toetje. Weer een zalige dag.