Zoals je in Spanje op elke verpakking sin gluten ziet staan zijn ze in Frankrijk dol op het woordje bio.

Vandaag stond er een bezoek aan een bio wijngaard op de planning Chateaux Vieux Mougnac in Lussac. Al 5 generaties lang (sinds 1870) houden ze zich bezig met het maken van wijn, met respect voor de natuur, zonder chemische producten en pesticides en alles met liefde en passie met de hand geplukt en het land wordt zelfs nog bewerkt met de ploeg met een paard ervoor.

Zelfs de president van Frankrijk koopt hier zijn wijntjes. Ze verkopen niet aan supermarkten maar aan restaurants en aan particulieren. De prijzen per fles gaan vanaf 10 euro.

We kregen een leuke rondleiding samen met Fransen en Zweedse mensen. De enthousiaste eigenaresse vertelde dat naast elke rij wijnstokken een roos wordt geplaatst, dit omdat druiven niet tegen meeldauw kunnen en de roos er net iets eerder bevattelijk voor is, dus een goede graadmeter is of het goed gaat met de druiven en zo kunnen ze op tijd maatregelen nemen tegen schimmelziektes.

Om half 12 zaten we alweer aan een wijnproeverij, ik begrijp er helemaal niks van dat die Fransen zo slank zijn met al die wijntjes maar ook met die uitgebreide lunches en al dat heerlijke avond eten.

Echt werkelijk overal waar we geweest zijn was de keuken uitstekend, bij Le Clos Mirande in Montagne ontstond een explosie in je mond van diverse smaken, zalig gewoon. Anijs met asperges en tong en als finishing touch, koekkruimels. Dit gerecht ga ik echt thuis een keer proberen na te maken.

Ik vind de restaurants wel een verschil met Spanje, waar ze in kleine Spaanse dorpjes niet echt letten op het interieur, je zit soms gewoon naast een loeiende vriezer te eten, is hier in Frankrijk juist wel alles perfect en met style ingericht. Maar ik geef toe Spanje gaat wel vooruit daarmee, in de steden zie je dat daar steeds meer aandacht voor is.

Maar ook de variatie van verse groente vind ik vele maken beter in Frankrijk dan in Spanje, ook de presentatie op het bord. Ik wil niet ieder Spaans restaurant over 1 kam scheren maar het was wel iets wat me op viel.

In Spanje daartegen kun je wel lekkere kleine hapjes, tapas, bestellen in Frankrijk zit je gelijk aan een heel gerecht vast, wat voor je portemonnee dan weer niet zo gunstig is.

Na de lunch bezochten we een ruïne van een Abdij, in 1079 leefde in Abbaye Sauve Majeure de monniken. De bedevaart van Santiago de Compastella is 1 van de 3 grote bedevaarten van het christendom samen met Rome en Jeruzalem.  Deze abdij is altijd een halte plaats geweest.

Nadat we deze bijzondere plek hadden bezocht reden we in de namiddag naar onze volgende bestemming La Closerie de Fronsac.

Weer een totaal andere slaapplek dan de vorige nachten, dit keer kregen we echt het gevoel alsof we thuis bij een Franse familie sliepen, de kamer was ingericht met allemaal oude spulletjes uit grootmoedertijd.

Omdat het in Frankrijk Bevrijdingsdag was en ook nog eens zondag waren veel restaurants dicht. De zoon van de eigenaar die ons ontvangen had, deed moeite om iets te vinden, opeens kwam hij met een goed idee, zal ik zelf voor jullie iets lekkers maken? Wat een top idee, we maakte nog een wandeling in de omgeving, dronken een wijntje in de tuin en we konden zo aanvallen. Lekker relaxt, we hoefden de deur niet meer uit. Een gezellige sfeervolle avond weer.